Demeter i Kora

Alternatywny zapis:

władczyni świata podziemnego i opiekunka dusz zmarłych. Była córką Demeter i Zeusa. W mitologii rzymskiej Persefonę utożsamiano z Prozerpiną. Kult Persefony i Demeter był podstawą misteriów eleuzyjskich, w Atenach obchodzono na jej cześć misteria w okresie Antesteriów. Świątynie Persefony znajdowały się w Koryncie, Megarze, Sparcie, Lokroj i w południowej Italii. Przedstawiana była jako groźna, zasiadająca u boku męża władczyni podziemi, z pochodnią lub makiem w ręku. Demeter - w mitologii greckiej bogini płodności ziemi, urodzaju, ziemi uprawnej, zbóż, rolnictwa; matka Kory. Siostra Zeusa, Posejdona, Hadesa, Hestii i Hery. Kochanka Zeusa - miała z nim córkę Persefonę. Córka Rei i Kronosa. Jej imię składa się z dwóch członów "meter", czyli "matka" oraz "de", czyli prawdopodobnie "ziemia". Była jednym z pradawnych bóstw przyrody. Była czczona nad Morzem Śródziemnym, a jej kult został włączony przez Greków do ich religii. Demeter była nazywana „panią ziarna", "panią zbóż". Według Teogonii Hezjoda po urodzeniu została połknięta przez swego ojca, który według przepowiedni miał zostać pozbawiony władzy przez swojego potomka. Po tym, jak matka Demeter - Reja - podała Kronosowi napój wymiotny, Kronos wypluł połknięte potomstwo. Demeter została uwolniona przedostatnia. Zanim Zeus poślubił Herę, miał kilka wybranek, wśród których znalazła się Demeter. Hymn Do Demeter z VII wieku p.n.e. zawiera opis porwania Persefony przez Hadesa i odzyskanie jej przez Demeter. Demeter była przedstawiana jako poważna kobieta z wieńcem kłosów na głowie. W ręku trzymała sierp, pochodnię lub kosz owoców. Bogini poświęcone były kłosy, mak, złotogłów, żuraw, złotogłowia. W ofierze składano jej zazwyczaj krowę, miód lub owoce (w Rzymie natomiast kłosy, snopy żyta i maciorę). Zachowały się liczne posągi, przedstawiające Demeter, nieraz posiadające wartości artystyczne (np. posąg z Cherchel z okresu klasycznego). Niekiedy Demeter i jej córce usługiwały Hory, boginie czasu. ** Hades - bóg świata podziemnego, syn Kronosa i Rei, brat Posejdona, Zeusa, Demeter, Hestii i Hery. Hades rządził krainą zmarłych - Podziemiami. Nie wiadomo dokładnie czy należał do bogów olimpijskich, odszedł do swojego królestwa podziemnego. Hades tak jak inni bogowie na Olimpie miał swój pałac - piękny, choć czarny i mroczny. W mitologii rzymskiej nazywany był Plutonem. Przedstawiany jest z berłem i kluczami, nosi na głowie hełm jako koronę. Ma trzygłowego psa o imieniu Cerber, który pilnuje bram. Magicznym artefaktem Hadesa był jego hełm wykuty przez cyklopy, który czynił go niewidzialny. Otrzymał go w darze w czasie tytanomachii. Zeus - trzeci i najwyższy władca niebios i gromowładca, zsyłający burze i pioruny. Jedna z najpotężniejszych postaci w mitologii greckiej (chociaż pojawiały się potężniejsze), najmłodszy syn tytana Kronosa i tytanidy Rei oraz dziecko, które miało obalić ojca według przepowiedni Uranosa, brat Posejdona, Hadesa, Hestii, Demeter i Hery. Słynął z dużej ilości kochanek, co wyjątkowo irytowało jego żonę, Herę. Dla Greków był głównym bogiem uważanym za idealny przykład władzy i najpotężniejszego bóstwa. Jego symbolem władzy był piorun, którym rzucał w śmiertelników. Jest opiekunem praw, przybyszy proszący o pomoc, posłów i heroldów. Świętym zwierzęciem Zeusa był orzeł, a świętą rośliną sosna. W mitologii rzymskiej jego odpowiednikiem jest Jowisz