Powieść "Dżuma" Alberta Camusa to głęboka analiza ludzkiej kondycji w obliczu kryzysu egzystencjalnego. Utwór przedstawia reakcje mieszkańców algierskiego miasta Oran na wybuch epidemii dżumy, ukazując różnorodne postawy wobec cierpienia i śmierci.
- Egzystencjalizm w twórczości Alberta Camusa przejawia się w ukazaniu konieczności dokonywania wyborów moralnych w obliczu absurdu istnienia.
- Epidemia dżumy w Oranie staje się metaforą zła i cierpienia, zmuszając bohaterów do konfrontacji z własną śmiertelnością.
- Metamorfoza egzystencjalna bohaterów Camusa następuje poprzez ich reakcje na kryzys, od początkowego zaprzeczenia po aktywną walkę lub akceptację.
- Powieść eksploruje tematy takie jak solidarność, odpowiedzialność jednostki wobec społeczeństwa oraz granice ludzkiej wytrzymałości.
- Camus przedstawia różne filozoficzne podejścia do życia w obliczu nieuchronnej śmierci, kwestionując rolę wiary i rozumu.
