Alternatywny zapis:

błumaczy uczciwością i wynonyha.nin tamadu. * "Jean Tarrow - do Oranu pry był nied lungo przed wybuchem epidemii, prowadzi zapiski, które wyworry stupe narrator, zaangazaramy i działalność obrotniczych formayi do walki z dzumą, nie wierzy w Boga, chce toys Swiętym bez Baga", 1. umiera jako ostatnia ofiara dizumy.. ma Albert Camus tytuł Nazwa cię kiej, grazinej chordby zakazinej 1 phenoszącej się na co-anielia ve szukurów. W utworze jest mowa o epidemi dzumy, która wybuchła w Oranie. Słowo dzuma ma też znaczenie prenośne i oznacza groźne zjawisho o dużym sariq que, Xtore trudno paistrerymai, dlatego można go achzytymać metalorycenie. * Raymond Rambert - dziennikarz z Paryza, po zamkniquire toram Oranu, szuka spasdou, by gouścić miasto, bo chce wrócić do ukochanej. Po jakimś czasie zaczyna działał w ochotniczych formajach, z czasam Lauryna czui się mieszkańcem Oranu. • Kiedy może juz opuścić miasto, rostape, by walczyć to epidemia ☆ Ojver Paneloux - Kriądz, początkowo uwaza, że dzuma jest karą za grzechy, przechodzi premianę, po widoku śmierci nie winnego dziecka, uznaje, że należy werpienie przymonai WOJNA- -dzuma-niemiecki okupant, Oran-zamknięte getto, dooc izolacyjny-dbz koncentracyjny, Krematoria 4 Oranie - Krematon'a in doorach śmieru, porreechność śmierci, lek o bliskich, stare zagrożenie. należy nieść panoc chonyącym, sziała w ahotniczyle for majauh. Umiera, zarazony dzumę. * Joseph Grandl - wrzędniki samotny, porzuciła go zona, pragnie napisać wybitiną Ksigązkę, ale wciąż poprania pierasze zdanie, wależy z opidernią, udaje mu A lottard - przed by ourhem epidemii miał problemy z prawem, jako jedyny cieszy się z džumy 1 600 chroniło go to przed wymiarem sprawiedliwości. Gdy ogłoszono konice epidemii, aresztonali go policjanci, to store tał do budki. MOTYWY SMIERC-śmierć wyrozana prec dzumę, jest wszechobecna, mora dotknąć każdego (dziecho, donosiego), nie ma pred mią viselki Qui ochrony jest niespodziewana, absurdalna. Chorujący ludzie umierają, cierpiąc. APOKALIPSA- 1- podobnie, jak koniec świata ma nadejść nagle, tak i dizuma zaskazyła mieszkańców Oranu. Tak jak w momencie końca świata będą miały miejsce premazające wydarzenia, tak i'w czasie epidemii wielu ludzi dotking to cierpienic i śmierc PRZEMIANA- SAMOTNOŚĆ - zamknięcie miast a sponadawało odcięcie mieszkańców od šiata i oddzielenie od blist wich (Chambert nie może wrócić do ahochanej, Lieux nie może spotkać się z zoną). Samolni czują się też ci, którzy tre fili na kwavaulannę. Jednak poczucie icolayi spowodowało, be wrmouniły się więzi międzyludzkie, poczucie odpowiedzialności za innych. 2 wdzięunością, godzić się na nie, :- dzuma юртупета mа premiane, m.in. Ramberta igua Paneloux WIARA-bohatenie, dla których usiana u Boga jest istotna- дійте Pamelous i uiktony mie wiereg 4 Вода - dr. Qieux (unica, te wienqu, capreveally sensoni swojej wiary. Twierdzi, be walka a chordbog i pokonywanie przeciwności lose dowodzi mieistnienie Boga. Jego poglądy wynikają & filozofii egen stencjalnej), Tarrou (zastanawia się jak być świetnym loez Boga). NIEZAWINIONE CIERPIENIE - ukazane zostało cierpienia fizyczne i psychiczne. Fizycznie cierpią chonjery na džume, a psychicznie ci, którzy musieli rozstać się z bliskimi, mar taiq SiR o nich, ceują się samotine i zagro bem. ccerpienie bahatever nie wynika z ich poste parania, nie jest Kana za greechy. Cepianie dokyka każdego, bez względu na postawę wobec dżumy. ・ się wypadronice po zachorowaniu na deume. BUNT-Bohaterenie ( pecade ustupthim or hibur & Torron), kamtupi 59 premiko zu buiata, precisko dzurnie. MIASTO- - Oran, to dute marto portove, kiche zostało dot kigte epidemię divory pre: co staño się den mierecancion więzieniem. Do Oranu nikt nie może wjechać, ani wyjevrai. Mimo, be in zakończenim mowa jest o szczęśliwym mieście, to jednak pojawia się ostrebenie, be more known pojawić się zagrożenie, KONTEKSTY Religijny - Krieqa Hiloba - problem me cavisionego cierpienia, absurdamosi relacji Bbg-szichick.. Filozoficzny-com -Comurs jou predstawicies egey senyali com. prekonamie, że ze stem nalety wakazyi, nawet jeśli się sie, he się z nim nie wygra; sensem życia jest bust precirko zie i Hiara we własne sily. Etyczmy - -Druma jalo manifest novego humanizmu: dla dr. hieux caiowiek jest najagazzę wartością, maza, że o budin mavezy malvazi, nawet kosztem urasnego zdrowia. Literacki "-", Mit Sycyfa"- Albert Camus- reinterpretirapa mitur, whazine Syzyfa plus no sabiania ludskiego lom sensem działania Syzyfa jest samo wracconie głacu, a nie jego intoccemie, a consem luckliego Equa jest samo aquie i działanie s jago trakcie. Teoretycznoliteracki-parieść parabola - brick predstamony i jego reacenie dostane ikusitanya pandy raiversaluce, para replique aquiein cererilera bez losami triata, rosmazań dot. dobra i sta, winy, odpornestidumosus cecianeka. Postanie to metafory ukrytych trebal STRESZCZENIE Akcja Wpowiesci przedstawione zostały wydarzenia mające miejsce w Oranie: wybuch epidemii, jej przebieg wać, doktor Rieux i doktor Castel dochodzą do wniosku, że to dżuma. Początkowo ani władze miasta, jej koniec. Pierwszym niepokojącym znakiem są martwe szczury. Kiedy ludzie zaczynają ciężko choro- ani mieszkańcy nie przejmują się chorobą. W końcu zostaje ogłoszony stan epidemii, a władze podej- mują decyzję o zamknięciu bram miasta. Dotychczasowe życie mieszkańców diametralnie się zmienia. W czasie trwania epidemii bohaterowie mierzą się z różnymi dylematami moralnymi, podejmują różne decyzje co do swojego postępowania. Z całych sił z dżumą walczy doktor Rieux, który pomaga chorym, narazając swoje zdrowie. Cottard jest zadowolony z zamknięcia miasta i cieszy się swoistą wolnością. Rambert, który chciał za wszelką cenę opuścić miasto, dochodzi do wniosku, że nie mógłby być szczę- śliwy, wiedząc, że inni cierpią, i zostaje w Oranie. Ojciec Paneloux w pierwszym kazaniu głosi, iż dżuma jest karą za grzechy, a w kolejnym - po tym, jak jest świadkiem śmierci niewinnego dziecka - mówi, że nalezy pomagac cierpiącym. Z zarazą walczy Tarrou, który uważa, że każdy nosi w sobie dżumę (zło). Z jego inicjatywy powstają ochotnicze formacje, których zadaniem było wspieranie lekarzy w walce z dżumą. Na dżumę umierają ojciec Paneloux i Tarrou, natomiast Grand, skromny urzędnik merostwa, wraca do zdrowia. Pod koniec powieści okazuje się, że zmarła żona doktora Rieux, która przebywała poza Oranem w sanatorium. Koniec epidemii i otwarcie bram miasta wywołuje u wszystkich radość, jednak doktor Rieux nie ma poczucia ostatecznego zwycięstwa, bowiem uważa, że ,bakcyl dżumy ni gdy nie umiera".