Geneza i problematyka "Dżumy"
Albert Camus napisał "Dżumę" w latach 40. XX wieku, czerpiąc inspirację z własnych doświadczeń i obserwacji. Dżuma kontekst biograficzny autora miał znaczący wpływ na kształt powieści.
Powieść ma cechy paraboli, co pozwala na wielopoziomową interpretację. Metaforą Dżumy może być:
- Katastrofa dotykająca ludzkość, której nie można przewidzieć ani się przed nią uchronić
- Zło, które nieustannie zagraża ludzkiemu życiu
- Choroba, która prowadzi do nieuchronnej śmierci
Akcja rozgrywa się w latach 40. XX wieku w Oranie, nadmorskim mieście w Algierii. Narrator, którym okazuje się być dr Rieux, relacjonuje wydarzenia z perspektywy mieszkańców miasta.
Highlight: Tytułowa dżuma to nie tylko śmiertelna choroba, ale także metafora zła i cierpienia dotykającego ludzkość.
Definition: Parabola - utwór literacki o charakterze alegorycznym, zawierający moralne lub filozoficzne przesłanie.
Dżuma bohaterowie i ich postawy reprezentują różne reakcje na epidemię:
- Bernard Rieux - lekarz zaangażowany w walkę z chorobą, kierujący się poczuciem obowiązku
- Jean Tarrou - organizator ochotniczych formacji do walki z dżumą, dążący do "świętości bez Boga"
- Raymond Rambert - dziennikarz, który początkowo chce opuścić miasto, ale ostatecznie zostaje, by walczyć z epidemią
- Ojciec Paneloux - ksiądz, który przechodzi przemianę w swoim postrzeganiu cierpienia
- Joseph Grand - urzędnik marzący o napisaniu wielkiej powieści
Quote: "Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem, nikt na świecie nie jest od niej wolny." - ta myśl przewodnia podkreśla uniwersalność zagrożenia i cierpienia.