Dżuma

Alternatywny zapis:

brados paistreymai, dlatego moins go achaytiquać metaloycenit. bohaterowie *bernard Roux-głowny bohater i marrator, lekare, s agromnym zaangarowam an lecky chorych. Nie jest religijny, swoją postanę wobec chorych blumaczy usunoding, it wynomphanin canadu. * Jean Taxou - do Oranu prybył nied tugo pned nybuchem epidemii, prowadzi zapiski, które rephony stupe narrator, zaangazaramy i działalnosi abotniczych formay's do walker zo dizumą, nie wieRy | Baga, chce lajeistym bez Boga", umiera jako ostatnia ofiana dzury. do welcochiang. Po jakims coasie zaczyna działał w ochotniczych formayach, z czasam Raymond ambert-dziennikare & Paryza, po zamkniquère bram Oranu, szuka spasdon, by opuścić miasto, bo chce Lauryna ceni sie mieszkańcem oranu. Kiedy może już opuścić miasto, costap, by walczyć s epidemia *j Pavelous - Kriądk, początkowo uwaza, be dasma jest ramp sa grechy, prechodhi premianę, po widoku &mierci niewinnego dziecka, werape, ze należy werpienie prayimoval & udzięunością, godzić się na nie, należy nieść panoc chonyqapm, Działa w ahotniczyli formayach. Umiera, zamatony dzume * Joseph Grana-wazędniki samotiny, porzuciła go zona, pragnie napisać wybitną, ksiązke, ale miqë poprania pierasze zaamie, watery i opidernią, udaje mu *otard - przed wybuchem epidemii miał pablemy z prassom, jako jedypy cieszy się z dzumy 1 6o chroniło go to pred wymiarem sprawiedliwości. Gdy ogłoszono konice epidemii, aresztonali go pokyanu, to storelał do budki WOJNA- -deama-niemiecki okupant, Oran-zamknięte getto, doc itovarying. dose concentracgiang, Kosmetoria, H. Oranie-Kombtona i dorad simieru, poredno smierci, lęk o bliskich, stake zagrożenie. MOTYWY SMIERC-Smień ipuciane prec deume jest wszechobecna, more dotkagi kandego (diato, devriego), nie ma pod nią wieczki au ochrony jest nie spodziewana, atmu dalia. Chonjing ludic comics, cierpiąc. APOKALIPSA-podb, jike Komite burieda ma nadejśi nagle, tak i dina zaskoczyła miekanin O Tome joku momencie końca świata będą miały miejsce prent zajque updarzenia, tan cravie efidem, with ludzi dorking to cierpienic i śmień Albert Camus PRZEMIANA-dipęła na premiare in in. Ramberta igua Panelux SAMOTNOSC minta spordanes aduque mieszwariow od mida oddelenie od bunich (hambert nie more unout do dochanty, Rieux mit mote apotzal on 2 Rong). Sometri cauję się bez ci, którzy two fili na kuamulang. Jednak pamucie icolayi spanadorato, the womounity mę więzi międzyludzkie, pocuncie odpowied vchnobei Alimys WIARA-, Kingh wiera u Borgia jest istotra- gie Pomelour, w, kay mis were u Boga-dr. hienx (anken, te wings, capreally senson solo joj wiony. Twierath, Be walks Cheng i pokonywanie przecionosi lose dovodi maistomme Baga. Jego poglądy ini beacefui egen stanyadigy}, Tarrou (zastanawia się jis by wires Bagal NIEZAHINIONE CIERPIENIE- zostało cierpienie fizycine i pryshicone. Filgune werpig chemppy to deume, a psychiconic ci, kitey musieli rozstai sig bliskimi, martig się o wich, cenja sig sametusi cagrosor. ccompienie bolsteder me wynika is ich poste parania, are jest kana sa grechy. Gepienie doyba Lazdego, bez względu me portant work during się uspodionice po zachorowaniu ne daume. BUNT. Bohaterowie predeutkimor Riceri Tarrow), kamtupi się premiko z baiata, precisko dzurnie. MIASTO-Oto dianto portove, kide sostało dot simple epidemię Apres to stea się dia mercancion wylicnim. Do Orten will nie mose wjected. aw my wa Mimo, be un sakonczenia movers jest o ser policy on an cócie, to jednak poja voxfretenie, De mote cookie pojawić się cagrozenie Religijny - Ksiega Kiska partiem mecavisionego cerpenia, absurdamosi relagi bbg.micrick. Filozoficzny-com KONTEKSTY -Camus jau predstawice agoy venjani u prekonanie, ze se stem molety valcage, nawet jak sie, wie, de się, i nion nie upgra; sensem djcice jesx bunt preciniko ein wara we biasne sig.... [tyczny - Daume jura manifest morego humaniore: dia de licer Granice post agyagting, contoking, which, be a bidhi wally and regis mauch kosteum wasnego zdrowia Literacki - Spomen- meisie sportiga mata, waliame suprafet plus no serious but the go tome sensen distancia syzy le pit come wracrania ofach, a nie jego sincenie, a vasen lucchiago epea jest samo aquei scistanie papo trakcie Teoretyczno literacki. -parieść parabola -suick predstaciony i pago convenie dostane itaistają prandy universelne, pava replique życiem croesa by lorame turata, rasaran dot. dobra i da viny; odporadilen ble leianeks. Postanie to metafong wheftigele trebut STRESZCZENIE Akcja I W powieści przedstawione zostały wydarzenia mające miejsce w Oranie: wybuch epidemii, jej przebieg ijej koniec. Pierwszym niepokojącym znakiem są martwe szczury. Kiedy ludzie zaczynają ciężko choro- wać, doktor Rieux i doktor Castel dochodzą do wniosku, że to dżuma. Początkowo ani władze miasta, ani mieszkańcy nie przejmują się chorobą. W końcu zostaje ogłoszony stan epidemii, a władze podej- W czasie trwania epidemii bohaterowie mierzą się z różnymi dylematami moralnymi, podejmują różne mują decyzję o zamknięciu bram miasta. Dotychczasowe życie mieszkańców diametralnie się zmienia. decyzje co do swojego postępowania. Z całych sił z dżumą walczy doktor Rieux, który pomaga chorym, narazając swoje zdrowie. Cottard jest zadowolony z zamknięcia miasta i cieszy się swoistą wolnością. Rambert, który chciał za wszelką cenę opuścić miasto, dochodzi do wniosku, że nie mógłby być szczę- śliwy, wiedząc, że inni cierpią, i zostaje w Oranie. Ojciec Paneloux w pierwszym kazaniu głosi, iż dżuma jest karą za grzechy, a w kolejnym - po tym, jak jest świadkiem śmierci niewinnego dziecka - mówi, że należy pomagać cierpiącym. Z zarazą walczy Tarrou, który uważa, że każdy nosi w sobie dżumę (zło). Z jego inicjatywy powstają ochotnicze formacje, których zadaniem było wspieranie lekarzy w walce z dżumą. Na dżumę umierają ojciec Paneloux i Tarrou, natomiast Grand, skromny urzędnik merostwa, wraca do zdrowia. Pod koniec powieści okazuje się, że zmarła żona doktora Rieux, która przebywała poza Oranem w sanatorium. Koniec epidemii i otwarcie bram miasta wywołuje u wszystkich radość, jednak doktor Rieux nie ma poczucia ostatecznego zwycięstwa, bowiem uważa, że bakcyl dżumy ni gdy nie umiera".