Struktura i narracja w "Dżumie"
Dżuma Alberta Camusa charakteryzuje się złożoną strukturą narracyjną i stylistyczną, która podkreśla uniwersalność przedstawionych wydarzeń i refleksji.
Narracja w powieści przybiera dwie formy:
- Głównym narratorem jest doktor Bernard Rieux
- Drugim narratorem jest Jean Tarrou
Highlight: Narracja utrzymana jest w trzeciej osobie liczby pojedynczej oraz formie bezosobowej, co nadaje jej obiektywny charakter.
Styl powieści można określić jako kronikarski, relacjonujący wydarzenia w porządku chronologicznym. Ta forma narracji pozwala na przedstawienie rozwoju epidemii i reakcji społeczeństwa w sposób uporządkowany i przejrzysty.
Example: Jakie były pierwsze oznaki pojawienia się dżumy w Oranie? Narrator szczegółowo opisuje pojawienie się martwych szczurów na ulicach miasta, co stanowi pierwsze ostrzeżenie przed nadchodzącą katastrofą.
Dżuma epoka i gatunek literacki są ściśle związane z jej przesłaniem. Jako powieść paraboliczna, "Dżuma" wykorzystuje konkretne wydarzenia, aby przekazać uniwersalne prawdy o ludzkiej naturze i społeczeństwie.
Definition: Powieść paraboliczna to utwór, który poprzez alegoryczną fabułę przekazuje głębsze, często filozoficzne lub moralne przesłanie.
Kim jest i jak nazywa siebie narrator opowieści, co sądzi o swojej pracy? Główny narrator, doktor Rieux, przedstawia się jako obiektywny kronikarz wydarzeń. Jego podejście do pracy lekarza jest pełne poświęcenia i traktuje ją jako powołanie.
Quote: "Kronikarz, który tu przemawia, miał trzy rodzaje dokumentów: przede wszystkim to, co sam widział, następnie relacje innych świadków (...) i wreszcie teksty, które wpadły mu w ręce."
Ta wielowarstwowa struktura narracyjna pozwala Camusowi na głębsze zgłębienie Dżuma problematyka i motywy, ukazując różne perspektywy i reakcje na kryzys.
