Egzystencjalizm - pesymistyczny nurt wywodzący się z XIX wieku, którego prekursorem był Søren Kierkegaard. Zakłada, że człowiek pojawił się na świecie bez celu, musi wziąć pełną odpowiedzialność za swoje czyny, a życie jest krótkie i kruche.

Pragmatyzm - powstały jako opozycja do racjonalizmu, z Williamem Jamesem jako prekursorem. Kładzie nacisk na praktyczność i przydatność prawdy, przedkładając wykorzystanie wiedzy nad dążenie do obiektywnej prawdy.

Katastrofizm - nurt wynikający bezpośrednio z traumy po I wojnie światowej. Charakteryzuje się pesymizmem i obawą przed nadchodzącą katastrofą. Zakłada niemożliwość powrotu do dawnych norm moralnych i wartości.

Fenomenologia - zapoczątkowana przez Edmunda Husserla, dążyła do zbudowania filozofii badającej istotę przedmiotów. Odrzucała psychologizm i relatywizm, stawiając sobie za cel osiągnięcie pewnej wiedzy.

Awangarda - określenie nowych i eksperymentalnych zabiegów w sztuce tego okresu.

Ekspresjonizm - nurt kładący nacisk na wyrażanie uczuć i emocji, a nie na wierne odwzorowanie rzeczywistości.

Kreacjonizm - postulujący odrzucenie tego, co już zaobserwowane, na rzecz twórczej mocy artysty i jego wyobraźni.

Dadaizm - ruch artystyczny dający początek surrealizmowi, zakładający całkowite odrzucenie klasycznych form i autorytetów.

Futuryzm - kierunek pochodzący z Włoch, dążący do stworzenia nowej sztuki pozbawionej norm i nakazów.

Neoklasycyzm - nawiązujący do wzorców antycznych, dążący do piękna i wysokiego stylu języka w literaturze.

Psychologizm - inspirowany odkryciami Freuda, skupiający się na wpływie wychowania na charakter i zachowanie człowieka.

Realizm - dążący do jak najdokładniejszego odwzorowania rzeczywistości.

Surrealizm - ukazujący zwykłe przedmioty w zniekształcony, często absurdalny sposób.