Dziady cz 2 streszczenie
"Dziady część II" Adama Mickiewicza to kluczowy utwór polskiego romantyzmu, przedstawiający ludowy obrzęd wywoływania duchów. Akcja dramatu rozgrywa się w wiejskiej kaplicy cmentarnej podczas Zaduszek.
Highlight: Guślarz, główny prowadzący obrzęd, przywołuje trzy rodzaje duchów: lekkie, ciężkie i pośrednie.
Duchy lekkie reprezentowane są przez Józia i Rózię, dwoje dzieci, które za życia nie zaznały cierpienia. Ich karą jest niemożność dostania się do nieba z powodu nadmiaru słodyczy życia.
Quote: "Nie znały zmartwień, głodu, trudów codzienności, bólu i nieszczęścia."
Duch ciężki to widmo Złego Pana, który cierpi z powodu głodu i pragnienia jako karę za okrucieństwo wobec poddanych za życia. Towarzyszą mu dusze skrzywdzonych ludzi w postaci Kruka i Sowy, opowiadające o jego niegodziwości.
Example: Kruk był nędzarzem skazanym na chłostę za kradzież jabłek, a Sowa to uboga wdowa, która zamarzła wraz z dzieckiem po wyrzuceniu jej z dworu w wigilijny wieczór.
Duch pośredni to pasterka Zosia, która za życia lekceważyła miłość. Jej karą jest zawieszenie między niebem a ziemią, gdzie odczuwa pustkę i samotność.
Vocabulary: Guślarz - osoba przewodząca obrzędom ludowym, mająca zdolność komunikowania się ze światem duchów.
Na końcu obrzędu pojawia się tajemnicze Widmo młodego mężczyzny z krwawiącą raną w sercu, które nie reaguje na zaklęcia Guślarza.
Definition: Dziady - słowiański obrzęd zaduszny, podczas którego wywoływano dusze zmarłych.
"Dziady cz 2" to dramat romantyczny, który łączy elementy ludowe z romantyczną wizją świata duchów przenikającego się ze światem żywych. Utwór porusza głębokie tematy winy, kary i odkupienia, jednocześnie zawierając krytykę społeczną i moralną.
