Główne postacie utworu
Guślarz to przewodnik obrzędu - uprzejmy i wyrozumiały kapłan, który prowadzi wieśniaków przez rytuał. Jego celem jest pomoc duszom w dostaniu się do nieba.
Józio i Rózia to dusze lekkie - dwoje małych dzieci, które za życia nie zaznały cierpienia. Zostają przywołane po zapaleniu kądzieli. Ich historia niesie ważną naukę: "kto nie doznał goryczy ni razu, ten nie dozna słodyczy w niebie".
Widmo złego pana to duch ciężki, który za życia był bezlitosnym właścicielem wsi. Teraz jego dusza błąka się po ziemi bez możliwości zaznania spokoju. Jego przykład przypomina: "kto nie był człowiekiem ni razu, temu człowiek nie pomoże".
Pasterka Zosia to dusza pośrednia, przywołana po zapaleniu wianka. Za życia lekceważyła uczucia innych, mimo że była obiektem zainteresowania wielu mężczyzn. Jej historia pokazuje, że "kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nie może być w niebie".
Zapamiętaj! Każda z przywołanych dusz niesie ze sobą konkretną naukę moralną, która dotyczy różnych aspektów ludzkiego życia - od cierpienia, przez współczucie, aż po szczerość uczuć.