Iliada to jeden z najważniejszych eposów starożytnej Grecji, opowiadający o wydarzeniach podczas wojny trojańskiej. Głównym motywem utworu jest gniew Achillesa, wywołany konfliktem z królem Agamemnonem o brankę Bryzejdę.
Akcja Iliady rozgrywa się w ostatnim roku wojny trojańskiej i koncentruje się na kluczowych wydarzeniach, takich jak spór między Achillesem a Agamemnonem, śmierć Patroklosa, pojedynek Achillesa z Hektorem oraz wykupienie ciała Hektora przez króla Priama. Utwór zawiera liczne motywy charakterystyczne dla epiki heroicznej: honor, męstwo, przyjaźń, zemstę i miłość. Szczególnie istotne są porównania homeryckie, które nadają utworowi plastyczności i obrazowości. Kwestia homerycka dotyczy dyskusji nad autorstwem i powstaniem dzieła, które tradycyjnie przypisywane jest Homerowi.
Kontekst historyczny utworu odnosi się do rzeczywistych wydarzeń z XIII wieku p.n.e., kiedy to miała miejsce wojna trojańska. Kontekst mitologiczny jest równie istotny - bogowie olimpijscy aktywnie uczestniczą w wydarzeniach, wpływając na losy bohaterów. Utwór kończy się pogrzebem Hektora, choć wojna trojańska jeszcze trwa. Pod względem gatunku Iliada reprezentuje epos heroiczny, charakteryzujący się monumentalną formą, obecnością elementów nadprzyrodzonych i bohaterów o niezwykłych cechach. Dzieło to wywarło ogromny wpływ na rozwój literatury europejskiej i stało się wzorem dla późniejszych utworów epickich.
