Geneza i struktura Iliady

Iliada to monumentalne dzieło epickie przypisywane Homerowi, powstałe prawdopodobnie w pierwszej połowie VIII wieku p.n.e. Epos składa się z 24 pieśni napisanych heksametrem, rozpoczynając się uroczystą inwokacją.

Definicja: Heksametr to w starożytnej poezji greckiej wiersz zbudowany z 6 stóp, czyli najmniejszych powtarzających się cząstek wiersza.

Tematyka utworu koncentruje się na szczególnym wątku 10-letniego konfliktu między Grecją a Troją - gniewie Achillesa. Akcja obejmuje kilka dni z ostatniego roku wojny trojańskiej, ale dzięki retrospekcjom poznajemy cały jej przebieg.

Highlight: Czas i miejsce akcji Iliady to ostatni rok wojny trojańskiej, a wydarzenia rozgrywają się pod murami Troi, w obozie Greków, trojańskim pałacu i na Olimpie.

Iliada jako wzór eposu homeryckiego charakteryzuje się następującymi cechami:

1. Rozpoczyna się inwokacją - zwrotem do muzy z prośbą o natchnienie.
2. Światy bogów i ludzi przenikają się wzajemnie.
3. Narrator jest obiektywny i wszechwiedzący.
4. Przedstawia losy legendarnych bohaterów na tle przełomowych wydarzeń.
5. Bohaterowie są heroizowani.
6. Styl jest uroczysty i podniosły.
7. Zawiera charakterystyczne środki stylistyczne:

Example: Epitety stałe (np. "Achilles prędkonogi", "Zeus gromowładny"), porównania homeryckie (np. porównanie ataku Achillesa na Hektora do ataku orła na spłoszoną gołębicę), realizm szczegółu (drobiazgowe opisy, np. tarczy Achillesa), retrospekcje, dygresje i retardacje.

Vocabulary:

• Epitety stałe: epitety odnoszące się zawsze do tego samego zjawiska.
• Porównania homeryckie: porównania, w których drugi człon został rozbudowany do obrazu poetyckiego.
• Dygresja: wypowiedź odbiegająca od głównego tematu.