Analiza "Dies irae" Jana Kasprowicza i wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera
Jan Kasprowicz "Dies irae"
Ten hymn jest przykładem ekspresjonizmu w poezji młodopolskiej. Podmiot liryczny to osoba cierpiąca, która oskarża Boga o swoje cierpienie.
Symbolika: "Dies irae" obfituje w symbolikę apokaliptyczną, nawiązując do Apokalipsy św. Jana.
Wizja apokalipsy przedstawiona jest za pomocą hiperboli, wyliczeń i oksymoronów. Bóg ukazany jest jako źródło zła i cierpienia, co stanowi wyraz buntu i bluźnierstwa charakterystycznego dla ekspresjonizmu.
Motywy: Bunt, apokalipsa, Bóg, grzech, Szatan, cierpienie, bluźnierstwo
Kazimierz Przerwa-Tetmajer "Koniec wieku XIX"
Ten wiersz jest manifestem dekadentyzmu. Podmiot liryczny reprezentuje pokolenie dekadentów.
Highlight: "Koniec wieku XIX" to kluczowy tekst dla zrozumienia dekadentyzmu w poezji Młodej Polski.
Problematyka wiersza obejmuje kryzys wartości, rozczarowanie życiem i bierność. Poeta odrzuca tradycyjne wartości i idee, wyrażając poczucie bezsensu i pustki życia.
Motywy: Dekadentyzm, bierność, kryzys wartości, rozczarowanie
Kazimierz Przerwa-Tetmajer "Dziś"
Wiersz ten kontynuuje tematykę dekadencką. Podmiot liryczny charakteryzuje pokolenie dekadentów w opozycji do starszego pokolenia.
Przykład: Pokolenie dekadentów przedstawione jest jako wypalone, cierpiące i niezdolne do osiągnięć.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer "Lubię, kiedy kobieta"
Ten erotyk przedstawia miłość w sposób charakterystyczny dla dekadentyzmu - jako akt hedonistyczny, pozbawiony głębszych uczuć.
Highlight: Wiersze o miłości Przerwy-Tetmajera często ukazują relacje damsko-męskie w sposób kontrowersyjny dla swojej epoki.
Analiza tych wierszy pokazuje, jak poezja Kazimierza Przerwy-Tetmajera i innych poetów Młodej Polski odzwierciedlała nastroje i niepokoje końca XIX wieku, tworząc bogaty i złożony obraz literatury tego okresu.