Analiza wiersza "Cuda miłości" Jana Andrzeja Morsztyna
"Cuda miłości" to kolejny przykład kunsztownej poezji miłosnej Jana Andrzeja Morsztyna. Wiersz ten, podobnie jak "Do trupa", opiera się na konceptualnym podejściu do tematu miłości.
Główne cechy wiersza "Cuda miłości":
- Wykorzystanie anafory "karmię" na początku kolejnych wersów
- Zastosowanie metafory miłości jako pokarmu dla różnych stanów emocjonalnych
- Budowa łańcuchowa, gdzie każdy kolejny wers rozwija myśl z poprzedniego
Quote: "Karmię miłość, karmię serce, karmię frasunek..."
Poeta wymienia szereg uczuć i stanów, które są "karmione" przez miłość:
- Miłość
- Serce
- Frasunek
- Myślenie
- Pamięć
- Pożądliwość
- Śmiałość
- Szaleństwo
Highlight: W ostatniej zwrotce podmiot liryczny wyraża rozczarowanie, że mimo jego starań i uczuć, obiekt jego miłości nie odwzajemnia jego uczuć.
Wiersz "Cuda miłości" jest doskonałym przykładem barokowej poezji miłosnej, w której poeta analizuje złożoność uczuć i paradoksy związane z miłością. Podobnie jak w sonecie "Do trupa", Morsztyn wykorzystuje tu koncept, aby w oryginalny sposób przedstawić temat miłości i jej wpływu na człowieka.
Vocabulary: Epoka baroku - okres w kulturze europejskiej trwający od końca XVI do połowy XVIII wieku, charakteryzujący się zamiłowaniem do przepychu, kontrastów i skomplikowanych form artystycznych.
