Strona 1: Analiza podmiotu lirycznego i roli natury w "Hymnie" Słowackiego
"Hymn" Juliusza Słowackiego to utwór, w którym podmiot liryczny jawi się jako emigrant i tułacz. Jego tęsknota za domem, którego nigdy nie miał, jest głęboka i przejmująca. Inspiracją dla jego rozmyślań stają się bociany, symbolizujące ojczyznę i przywołujące wspomnienia dawnych czasów.
Natura w wierszu pełni dwojaką rolę. Z jednej strony ukazana jest jako niesamowite piękno, z drugiej jednak nie przynosi pocieszenia podczas tęsknych rozmyślań podmiotu. Szczególnie istotny jest motyw zachodu słońca, który stanowi tło dla refleksji bohatera.
Highlight: Kluczowym elementem wiersza jest zwrot podmiotu do Boga słowami "Smutno mi, Boże!". Ta fraza, będąca tytułem alternatywnym utworu, wyraża głęboki żal i tęsknotę.
Relacja podmiotu z Bogiem jest złożona. Mimo smutku i poczucia beznadziei, podmiot nie oskarża Stwórcy o swoje cierpienia. Przeciwnie, zwraca się do Niego z ufnością, traktując Go jako powiernika swoich przemyśleń i ojcowską postać.
Quote: "Smutno mi, Boże!"
Ta apostrofa, powtarzająca się w wierszu, podkreśla intymny charakter relacji między podmiotem a Bogiem, jednocześnie wyrażając głębię emocji doświadczanych przez emigranta.