"Konrad Wallenrod" to jedno z najważniejszych dzieł Adama Mickiewicza, które przedstawia złożoną historię tytułowego bohatera i jego tragicznych wyborów.
Konrad Wallenrod jako główny bohater jest postacią tragiczną, która musi wybierać między miłością do ojczyzny a osobistym szczęściem. Jego problematyka koncentruje się wokół patriotyzmu, zdrady i poświęcenia. Jako bohater romantyczny charakteryzuje się typowymi cechami epoki: jest samotny, targany sprzecznymi emocjami, gotowy do największych poświęceń dla wyższej sprawy. Geneza utworu wiąże się z sytuacją Polski pod zaborami i refleksją nad metodami walki o niepodległość.
W utworze możemy znaleźć liczne motywy charakterystyczne dla romantyzmu: miłość tragiczną (związek z Aldoną), walkę o wolność ojczyzny, zemstę, zdradę oraz konflikt między dobrem jednostki a dobrem ogółu. Streszczenie fabuły koncentruje się na historii młodego Litwina, który zostaje wychowany przez Krzyżaków, by później zemścić się na nich, doprowadzając zakon do klęski. Plan wydarzeń obejmuje jego młodość, małżeństwo z Aldoną, objęcie funkcji wielkiego mistrza krzyżackiego i ostateczną zemstę zakończoną samobójczą śmiercią. Najważniejsze informacje dotyczące utworu podkreślają jego znaczenie jako poematu poruszającego problem moralnej oceny zdrady w imię wyższych celów. Bohaterowie utworu, oprócz Konrada, to między innymi Aldona/Alf, Halban oraz Walter von Stadion, którzy tworzą złożoną sieć relacji i konfliktów moralnych.
