Lament świętokrzyski

Alternatywny zapis:

strofie Maryja zwraca się do ,,Synka", oferując pomoc - proponuje, że podeprze zwisającą głowę, wytrze krew spływającą po ciele, poda wodę, ale trudnością staje się dosięgnięcie ciała zawieszonego na krzyżu. 5. Szóstą strofę rozpoczyna apostrofa do anioła Gabriela z wyrzutem, że posłaniec obiecywał wielką radość, a tymczasem Maryja jest przepełniona żalem i bólem. 6. W siódmej strofie Maryja zwraca się do matek i radzi im, aby prosiły Boga o inny los dla swoich dzieci oraz o to, żeby nie musiały oglądać ich cierpienia. 7. W ostatniej dwuwersowej strofie Maryja znów zwraca się do Syna i mówi, że jest jej jedynym dzieckiem; nie ma i nie będzie miała innego. Obraz Matki Boskiej w Lamencie świętokrzyskim W Lamencie świętokrzyskim Maryja została ukazana przede wszystkim jako cierpiąca matka, która w umierającym Jezusie dostrzega nie Boga, ale swoje dziecko i po ludzku chce mu przynieść ulgę w bólu. ● Literackie ujęcie motywu Stabat Mater Dolorosa - cierpiąca Maryja stojąca pod krzyżem. Stabat Mater Dolorosa it Lament (łac. lamentum 'narzekanie', 'krzyk żałosny') - gatunek należący do liryki, obejmujący utwory wyrażające ból, narzekania i skargi na los. W literaturze staropolskiej teksty tego typu nazywano też żalami lub planktami. Motyw Stabat Mater Motyw rozpaczającej matki, od pierwszych słów łacińskiej pieśni z XIII w. nazywany Stabat Mater ('stała matka [pod krzyżem]'), często pojawia się w sztuce. Występuje on również na obrazie Matthiasa Grunewalda. Uwagę przyciąga omdlewająca z bólu Matka Boska, którą podtrzymuje Jan Ewangelista. Tuż obok klęczy Maria Magdalena, wznosząc ręce w geście modlitwy i żalu. W centrum malowidła widać nieproporcjonalnie duże ciało Chrystusa, stanowiące oś konstrukcyjną dzieła. Prawa strona obrazu przedstawia religijną interpretację ukrzyżowania. Jan Chrzciciel trzyma Biblię i wskazuje na Jezusa. Zwrócony w stronę Zbawiciela baranek z krzyżem krwawi do kielicha, co odsyła do symboliki Eucharystii. LUTI