Alternatywny zapis:

bóg wód, mórz i oceanów, konkurował z Ateną o Ateny HADES Atrybuty - berło i klucze Syn Kronosa i Rei, bóg podziemia, zmarłych HESTIA Atrybuty - przysięga Córka Kronosa i Rei, bogini ogniska domowego, zajmowała się ogniskiem na Olimpie HEFAJSTOS Atrybuty - ogień, młot i obcęgi Syn Hery, bóg kowali, Hera na złość Zeusowi zrobiła sobie własne dziecko, ten jednak okazał się tak brzydki, że wyrzuciła go z Olimpu ARTEMIDA Atrybuty - łuk i strzała Córka Zeusa i Latony, bliźniaczka Apollina, bogini ciężarnych kobiet, dzieci i dzikich zwierząt AFRODYTA Powstała z krwi Uranosa, która wymieszała się z wodą morską, nieraz uważana jest za córkę Zeusa, bogini piękności i miłości, żona Hefajstosa stworzyła Pandorę ARES Atrybuty - tarcza i miecz, miał też totemiczne zwierzę, wilka Syn Hery i Zeusa, bóg wojny, miał romans z Afrodytą DIONIZOS Atrybuty - pantera, kozioł Syn Zeusa i Semele, bóg wina, uczty, przyjęć itp. WAŻNE MITY: MIT O DEDALU I IKARZE Dedal był budowniczym u króla Minosa rządzącego Kretą. Budował on labirynt dla syna króla Minotaura. Po ukończeniu pracy prosił Minosa o powrót do Aten lecz on nie chciał się zgodzić. Dedal obmyślił plan ucieczki. Skonstruował skrzydła dla siebie i swego syna Ikara, zrobione z ptasich piór oraz wosku. Ikar nie przestrzegał przestróg ojca, wzniósł się zbyt wysoko i słońce roztopiło wosk, przez co runął w dół i zginął na miejscu. Morze zostało nazwane Ikarskim a wyspa zaś Ikarią. MIT O DEMETER I KORZE Za plony odpowiadała Demeter, gdy Hades porwał do podziemi jej córkę, wpadła w rozpacz i w poszukiwaniu Kory opuściła Olimp. Na jej rozkaz na ziemi stała się jałowa i przestała rodzić. Zeus i Hades musieli ustąpić, nie mogli całkowicie oddać Kory matce, ponieważ zjadała w podziemiach ziarenka granatu. Kora dziewięć miesięcy spędzała z matką na ziemi, a trzy z mężem w podziemiach. Wtedy życie na ziemi zamiera i panuje zima, jak wraca wszystko zaczyna kwitnąć na nowo. MIT O SYZYFIE Syzyf próbuje uniknąć śmierci oszukując bogów kilka razy. Dostaje karę, która polega na wtoczeniu głazu na szczyt góry, podczas gdy głaz przy samym szczycie turla się na sam dół. MIT O NARODZINACH ŚWIATA Na początku panował chaos. Wyłonił się z niego Uranos i Gaja, którzy powołują do życia kolejnych bogów. Uranos stracą swe szkaradne potomstwo do Tartaru. Spisek Gai i Kronosa, Kronos mieczem pozbawił ojca męskości. Został on wtedy królem i poślubił swoja siostrę Reje. Ze strachu przed przypowiednia pożarł swoje dzieci tuż po narodzeniu. Jednak Reja nie mogła się z tym pogodzić i dała Kronosowi kamień owinięty w pieluszkę. Zeusa wychowały na Krecie nimfy i kozy. Kiedy Zeus dorósł obalił Kronosa i uratował swoje rodzeństwo. MIT O OFREUSZU I EURYDYCE Orfeusz był synem muzy Kailope i króla Tracji. Grał na lutni tak pięknie, że wszystkie żyjące istoty zbierały się w okół. Eurydyka była jego ukochaną żoną, która zmarła ukąszona przez żmije. Zrozpaczony zrobił coś, na co wielu by się nie odważyło, poszedł do Hadesu. W jego muzykę zasłuchał się Charon i Cerber, a wzruszony Hades obiecał mu oddać Eurydykę. Jedynym warunkiem było to, że Orfeusz miał nie oglądać się za siebie. Niestety tak bardzo pragnął zobaczyć ukochaną, że bez względu na przestrogi odwrócił się. Zgodnie z umową stracił ją na zawsze. Sam błąkał się potem po świecie, śpiewając o swojej rozpaczy. MIT O TANTALU Tantal nakarmił innych bogów danie ze swojego martwego syna, Pelopsa. Źli bogowie wymyślili dla niego kare. Jego kara polegała na przywiązaniu do dna rzeki bez jedzenia i picia. MIT O HERAKLESIE Jednym z najbardziej popularnych bohaterów był Herakles, syn Zeusa i królowej Alkmeny. Dokonał wielu nadzwyczajnych czynów. Najważniejsze to 12 prac Heraklesa, które podjął na rozkaz jednego MIT O PERSEUSZU Akrizjos dowiedział się, że jest mu pisane zginiecie z reki własnego wnuka. Umieścił natkę Danae i synka jej Perseusza w skrzyni i wrzucił do morza. Dotarli na wyspę, na której rządził Polidektes, który pokochał Danae. Perseusz był już dorosły i sprzeciwił się związkowi matki. Król przy jednej z wieczerzy oznajmił, że poślubi Hipodamię córkę króla Elidy. Perseusz powiedział, że w prezencie ofiaruje mu głowę meduzy. Polidektes ucieszył się ponieważ przypuszczał, że zginie i juz nikt nie będzie mu stał na drodze do reki Danae. Perseusz wiedział, że nie może patrzeć potworowi w oczy, wiec stał ona tyłem i widział wszystko w odbiciu tarczy. Uciął mu głowę, a z szyi wyłonił się pegaz. MIT O EDYPIE Przepowiednia powiedziała mu, że zginie z ręki własnego syna, wiec gdy urodziło się dziecko kazał przekłuć mu stopy żelazem, związać i porzucić w górach. Chłopiec wychował się w bogactwie, dzięki królowi Koryntu, lecz nie był on szczęśliwy. Wyrocznia powiedziała mu, by nie wracał do ojczyzny, gdyż zabije rodziców. Edyp sadząc, że królestwo Koryntu są jego rodzicami postanawia tam nie wracać. Edyp poszedł dalej nie wiedząc, że los postawił mu na drodze jego ojca Lajosa. Edyp przybył do Teb i myślał nad zagadka Sfinksa. Odpowiedz przyśniła mu się, wstał rano i podał odpowiedz, dostał nagrodę obiecana czyli królestwo i Jokastą. Miał dwie córki oraz dwóch synów. Terezjasz wyjawił Edypowi, że on jest winien dwóch strasznych rzecz, zabójstwa ojca i kazirodztwa z matką. Na wieść o tym Jokasta powiesiła się, a Edyp wykuł sobie oczy. Odziany w łachmany z kijem w reku, wraz z córkami powędrował szukać ziemi na której mógł bo położyć się do grobu. Zmarł w Kolonos, w pobliżu Aten. MIT O PROMETEUSZU Jeden z bóstw pomniejszych, synów ziemi i nieba. Ulepił figurkę z gliny i łez, a że człowiek był słaby Prometeusz wykradł bogom ogień i podarował go ludziom, by mogli się ogrzać i bronic przed niebezpieczeństwem natury. Dostał okrutna kare, przykuty do skały, głodny sęp wyjadł mu wątrobę. I tak dzień w dzień. MIT O NARCYZIE To opowieść o chłopcu, który był bardzo piękny. Tak piękny, że kiedy spojrzał w swoje odbicie w wodzie to zakochał się w sobie. Od tego momentu wpatrywał się swoje odbicie, zakochany w sobie zmarł. W miejscu gdzie został pochowany wyrósł piękny biały kwiat nazwany narcyzem. WIEK ZŁOTY - to kres pełen dobrobytu i obfitości. Nie było chorób, nie trzeba było się martwić o żywność. - WIEK SREBRNY – następują zmiany w przyrodzie pojawiają się pory roku, ludzi rozwijali się powoli, musieli nauczyć się pracować. Jednak nie chcieli składać ofiar bogom i Zeus ich wytępił. WIEK BRĄZOWY - czas, kiedy ludzie prowadzili wojny, a wszystko wykonywali z brązu. Był to wiek herosów i wielkich czynów. WIEK ZALEŻNY – ten trwa do dziś.