Modernizm w literaturze polskiej - kluczowe pojęcia i nurty
Modernizm w literaturze polskiej, znany również jako epoka Młodej Polski, to fascynujący okres w historii kultury polskiej, który przyniósł ze sobą wiele innowacji artystycznych i filozoficznych. Początek modernizmu w Polsce datuje się na lata 90. XIX wieku, a jego wpływ był odczuwalny aż do odzyskania niepodległości w 1918 roku.
Definicja: Modernizm definicja to nurt w kulturze i sztuce przełomu XIX i XX wieku, charakteryzujący się odrzuceniem tradycyjnych form i poszukiwaniem nowych środków wyrazu.
Młoda Polska najważniejsze informacje obejmują różnorodne nazwy, jakimi określano ten okres:
- Młoda Polska - termin wprowadzony przez Artura Górskiego, nawiązujący do podobnych ruchów w innych krajach europejskich.
- Modernizm - podkreślający nowoczesność i zerwanie z pozytywistycznym realizmem.
- Neoromantyzm - wskazujący na silne nawiązania do tradycji romantycznej.
- Fin de siècle - odnoszący się do schyłkowego charakteru epoki i pesymizmu końca wieku.
Highlight: Neoromantyzm Młoda Polska definicja to powrót do romantycznych ideałów, ale w nowym, modernistycznym ujęciu, charakteryzujący się metafizyką i wyjątkową rolą artysty.
Cechy modernizmu obejmowały różnorodne nurty artystyczne:
- Ekspresjonizm - skupiający się na ukazywaniu emocji.
- Impresjonizm - koncentrujący się na wrażeniach zmysłowych.
- Symbolizm - wykorzystujący symbole jako główny środek wyrazu.
- Naturalizm - dążący do ukazywania rzeczywistości bez ograniczeń estetycznych.
- Dekadentyzm - charakteryzujący się apatią i poczuciem schyłkowości.
Example: Przykładem modernizmu w literaturze polskiej jest twórczość Kazimierza Przerwy-Tetmajera, którego wiersze często odzwierciedlały modernistyczne nastroje i filozofię.
Modernizm w Europie ramy czasowe pokrywają się z okresem Młodej Polski, trwając od około 1890 do 1918 roku. W tym czasie artyści często tworzyli nieformalne grupy, znane jako cyganeria artystyczna lub bohema, podkreślając swój indywidualizm i wyjątkowość.
Vocabulary: Cyganeria artystyczna (bohema) - grupa artystów związana ze sobą nieformalnie, podkreślająca swój indywidualizm i wyjątkowość.