Motyw Tęsknoty w Literaturze Polskiej
Motywy literackie w lekturach często koncentrują się wokół uniwersalnych uczuć i doświadczeń ludzkich. Jednym z najbardziej poruszających jest motyw tęsknoty, który pojawia się w wielu dziełach polskiej literatury. Tęsknota może przybierać różne formy - od tęsknoty za zmarłą osobą, przez nostalgię za ojczyzną, aż po pragnienie powrotu do czasów młodości.
Definicja: Tęsknota to głębokie uczucie żalu i pragnienia związane z utratą kogoś lub czegoś ważnego, często prowadzące do idealizacji przedmiotu tęsknoty.
W "Trenach" Jana Kochanowskiego, które należą do najważniejszych motywów literackich w polskiej literaturze, tęsknota przybiera formę żalu po stracie ukochanej córki Urszulki. Poeta poprzez swoje dzieło pokazuje, jak twórczość literacka może stać się sposobem przepracowania straty i żałoby. W "Hymnie" Juliusza Słowackiego "Smutnomi,Boz˙e!" obserwujemy z kolei tęsknotę za ojczyzną, która sprawia, że nawet najpiękniejsze zagraniczne widoki nie są w stanie przynieść ukojenia emigrantowi.
"Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza to przykład, jak motywy literackie i przykłady lektur łączą się w przedstawieniu tęsknoty za krajem lat dzieciństwa. Poeta, pisząc na emigracji, idealizuje Litwę i tworzy jej wyidealizowany obraz, który stał się symbolem polskiej tęsknoty za ojczyzną. Podobnie w "Latarniku" Henryka Sienkiewicza główny bohater, Skawiński, reprezentuje los polskiego emigranta, którego tęsknota za ojczyzną jest tak silna, że prowadzi do tragicznych konsekwencji.