Obraz społeczeństwa w "Weselu" Wyspiańskiego
Chłopi w dramacie Wyspiańskiego to grupa świadoma swojej wartości i tożsamości. Interesują się światem zewnętrznym - czytają gazety i śledzą politykę. Z dumą odwołują się do swojego dziedzictwa, wspominając bohaterów takich jak Bartosz Głowacki z bitwy pod Racławicami. Są bezpośredni i szczerzy w wyrażaniu swoich myśli, co widać w rozmowie Kliminy, która otwarcie proponuje swatanie swoich synów.
Chłopi mocno trzymają się tradycji, co pokazuje oburzenie Panny Młodej, gdy jej mąż sugeruje zdjęcie butów podczas najważniejszego dnia jej życia. Starsze pokolenie, reprezentowane przez Dziada, nie może pogodzić się z mieszaniem się stanów społecznych i przypomina o tragicznych wydarzeniach rabacji galicyjskiej. Dziad ostrzega, że dziecko z mieszanego małżeństwa "będzie panem, nie chłopem".
Inteligencja z kolei patrzy na wieś przez pryzmat romantycznych wyobrażeń - jako źródło spokoju i inspiracji twórczej. Jednocześnie traktuje chłopów z wyższością, uważając ich za zacofanych i ograniczonych. Nie rozumie wiejskich zwyczajów ani mentalności chłopów, co widać w nieznajomości podstawowych faktów o życiu na wsi (jak pytanie Radczyni o zasiewy w listopadzie).
Warto zapamiętać: Para młoda - Pan Młody (inteligent) i Panna Młoda (chłopka) - stanowi symboliczny pomost między dwoma światami, jednak zaproszenie Chochoła na wesele wprowadza do dramatu element fantastyczny, zapowiadający tragiczny finał tej próby pojednania.