Pieśń o Rolandzie to średniowieczny epos rycerski ukazujący ideał rycerza i władcy. Utwór przedstawia wyprawę Karola Wielkiego do Hiszpanii, koncentrując się na postaci Rolanda jako wzorcowego rycerza. Etos rycerski i chrześcijaństwo są kluczowymi elementami dzieła, które podkreśla znaczenie honoru, wiary i lojalności.
- Utwór prezentuje wzór rycerza idealnego jako wiernego, odważnego i gotowego do poświęceń
- Karol Wielki uosabia idealnego władcę: mądrego, sprawiedliwego i walecznego
- Religia chrześcijańska jest fundamentalną wartością, nadającą sens działaniom bohaterów
- Scena śmierci Rolanda ilustruje średniowieczny etos rycerski i motyw ars moriendi
- Pieśń zawiera elementy cudowności i przedstawia zniekształcony obraz islamu