Harmonia z naturą i dostatek wiejskiego życia

W "Pieśni świętojańskiej o Sobótce" Jan Kochanowski przedstawia obraz wsi jako miejsca, gdzie człowiek żyje w harmonii z naturą. Ta harmonia jest źródłem dostatku i spokoju dla mieszkańców.

Highlight: Jednym z głównych motywów "Pieśni świętojańskiej o Sobótce" jest bliska relacja człowieka z naturą, która zapewnia mu wszystko, czego potrzebuje do życia.

Autor opisuje, jak przyroda hojnie obdarza mieszkańców wsi:

Cytat: "Jemu sady obradzają, / Jemu pszczoły miód dawają; / Nań przychodzi z owiec wełna / I zagroda jagniąt pełna."

Te wersy ilustrują obfitość darów natury, które otrzymuje gospodarz. Sady, pszczoły, owce - wszystko to przyczynia się do dostatniego życia na wsi.

Kochanowski przedstawia również obraz mądrego gospodarza, który umiejętnie korzysta z zasobów przyrody:

Cytat: "A gospodarz wziąwszy siatkę, / Idzie mrokiem na usadkę / Albo sidła stawia w lesie; / Jednak zawżdy co przyniesie."

Gospodarz łowi zwierzynę, łapie ryby, zbiera miód - wszystko to w harmonii z otaczającą go naturą. To kolejny element idealizacji natury w "Pieśni świętojańskiej o Sobótce".

Vocabulary: Usadka - zasadzka, miejsce ukrycia podczas polowania.

Autor nie zapomina również o roli gospodyni, która jest podporą domu:

Cytat: "Zatym sprzętna gospodyni / O wieczerzej pilność czyni, / Mając doma ten dostatek, / Że sie obejdzie bez jatek."

Te wersy podkreślają samowystarczalność gospodarstwa, gdzie nie ma potrzeby kupowania jedzenia na targu $jatkach$.

Rodzina, praca i odpoczynek w wiejskiej idylli

"Pieśń świętojańska o Sobótce" Jana Kochanowskiego przedstawia idealny obraz życia rodzinnego na wsi, gdzie szacunek dla starszych, ciężka praca i wspólna rozrywka tworzą harmonijną całość.

Highlight: Ważnym elementem interpretacji "Pieśni świętojańskiej o Sobótce" jest obraz wielopokoleniowej rodziny, gdzie dzieci uczą się szacunku i cnoty od starszych.

Kochanowski pisze:

Cytat: "A niedorośli wnukowie, / Chyląc sie ku starszej głowie, / Wykną przestawać na male, / Wstyd i cnotę chować w cale."

Te wersy podkreślają wartości przekazywane młodszemu pokoleniu: skromność, szacunek i cnotę. Jest to istotny element "Pieśni świętojańskiej o Sobótce - interpretacji każdej zwrotki".

Autor nie zapomina o ciężkiej pracy, która jest nieodłącznym elementem wiejskiego życia:

Cytat: "On łąki, on pola kosi, / A do gumna wszytko nosi. / Skoro też siew odprawiemy, / Komin wkoło obsiędziemy."

Te wersy obrazują cykl pracy na roli, od koszenia po siew, ale również pokazują, że po ciężkiej pracy przychodzi czas na odpoczynek i wspólne spędzanie czasu.

Vocabulary: Gumno - miejsce, gdzie młócono zboże i przechowywano plony.

Kochanowski kończy swój utwór obrazem wspólnej zabawy po pracy:

Cytat: "Tam już pieśni rozmaite, / Tam będą gadki pokryte, / Tam trefne plęsy z ukłony, / Tam i cenar, tam i goniony"

Te wersy pokazują, że życie na wsi to nie tylko ciężka praca, ale również czas na rozrywkę, śpiew, taniec i opowiadanie historii.

Vocabulary: Plęsy - tańce; Cenar i goniony - rodzaje tańców popularnych w renesansie.

Podsumowując, "Pieśń świętojańska o Sobótce" Jana Kochanowskiego przedstawia idealizowany obraz wsi jako miejsca, gdzie człowiek może żyć w harmonii z naturą, cieszyć się bliskością rodziny, pracować uczciwie i odpoczywać w radosnej atmosferze. To "Pieśń świętojańska o Sobótce streszczenie" ukazuje renesansowy ideał życia, łączący pracę, naukę i przyjemność w harmonijną całość.

Apostrofa do wsi i kontrast z miastem

"Pieśń świętojańska o sobótce - pieśń 12 tekst" rozpoczyna się słynną apostrofą "Wsi spokojna, wsi wesoła", która od razu ustanawia pozytywny ton utworu. Podmiot liryczny, szlachcic-ziemianin, wychwala zalety życia wiejskiego, kontrastując je z niebezpieczeństwami i niemoralnością życia miejskiego.

Cytat: "Wsi spokojna, wsi wesoła"

Ta apostrofa zawiera epitety podkreślające główne zalety wsi: spokój i radość. Wieś jest przedstawiona jako miejsce bezpieczne i dostatnie, gdzie człowiek może żyć uczciwie i pobożnie.

Highlight: Kontrast między wsią a miastem jest kluczowym elementem "Pieśni świętojańskiej o Sobótce - interpretacji". Podczas gdy wieś oferuje spokój i uczciwość, miasto jest ukazane jako miejsce pełne niebezpieczeństw i moralnych pułapek.

Autor podkreśla, że na wsi człowiek może żyć bez "wszelakiej lichwy", co stanowi wyraźne odniesienie do uczciwej pracy i życia w zgodzie z wartościami moralnymi. W przeciwieństwie do tego, życie w mieście jest pełne ryzyka i pokus:

Cytat: "Inszy sie ciągną przy dworze / Albo żeglują przez morze / Gdzie człowieka wicher pędzi, / A śmierć bliżej niż na piędzi."

Te wersy obrazują niebezpieczeństwa związane z życiem dworskim i podróżami morskimi, podkreślając bezpieczeństwo i stabilność życia wiejskiego.