Początki i charakterystyka pozytywizmu
Pozytywizm w Polsce rozpoczął się po klęsce powstania styczniowego 1863−1864 i trwał do lat 90. XIX wieku. W Europie Zachodniej okres ten, nazywany realizmem lub naturalizmem, przypadał na lata 1850-1880 i wiązał się z rewolucją przemysłową oraz przemianami społecznymi.
Epoka ta propagowała filozofię opartą na wiedzy, doświadczeniu i badaniach naukowych. Kładła nacisk na ideał pracy i miłość do ziemi. W literaturze dominowała proza nad poezją. Nazwa "pozytywizm" pochodzi od dzieła Augusta Comte'a "Kurs filozofii pozytywnej".
Definicja: Realizm w literaturze to kierunek polegający na wiernym i obiektywnym ukazywaniu rzeczywistości, zgodnie z obserwacją. Pisarz miał za zadanie dokładnie odwzorować rzeczywistość, dbając o poprawność historyczną i relacje społeczne.
Highlight: Narrator w utworach realistycznych jest wszechwiedzący i obiektywny. Za propagatora tego kierunku uważa się Honoriusza Balzaka.
Definicja: Naturalizm w literaturze to kierunek postulujący oddawanie rzeczywistości z fotograficzną dokładnością. Twórcą tego nurtu był Emil Zola. Charakteryzował się powstrzymywaniem narratora od komentarzy odautorskich i przedstawianiem bohaterów kierujących się głównie instynktami.
Example: W naturalizmie pojawiają się elementy brzydoty, wulgarny język, a bohaterowie często pochodzą z marginesu społecznego, np. mordercy, więźniowie, prostytutki.
Vocabulary: Scjentyzm - pogląd głoszący, że poznanie świata i rządzących nim praw dokonuje się za pomocą nauk matematyczno-przyrodniczych, opartych na rozumie i doświadczeniu.