"Do krytyków" Juliana Tuwima

Wiersz "Do krytyków" Juliana Tuwima jest jednym z najbardziej znanych utworów Skamandrytów. Utwór ten stanowi doskonały przykład cech charakterystycznych dla poezji grupy Skamander.

Highlight: Wiersz "Do krytyków" jest apostrofą skierowaną do krytyków literackich, w której podmiot liryczny wyraża swój zachwyt nad codziennością i radością życia.

Główne cechy wiersza:

1. Podmiot liryczny zachwyca się wszystkim, co powszednie i codzienne: miastem, wiosennym dniem, drzewami.
2. Wiersz wyraża radość z odzyskania przez Polskę niepodległości.
3. Poeta stawia sobie nowe zadanie: zbliżyć się do życia codziennego i wyrażać zachwyt samym faktem istnienia.
4. Podmiot liryczny można utożsamiać z poetą - młodym, pełnym radości człowiekiem.

Quote: "Wielce szanowni Panowie" - to ironiczne zdanie otwierające wiersz, które podkreśla kontrast między formalnym zwrotem a swobodnym tonem całego utworu.

"Herostrates" Jana Lechonia

"Herostrates" to ważny wiersz Jana Lechonia, który również należał do grupy Skamander. Utwór ten porusza istotne kwestie związane z tradycją romantyczną i rolą poezji w nowej rzeczywistości niepodległej Polski.

Główne cechy wiersza:

1. Tytułowy Herostrates to nawiązanie do postaci historycznej - szewca, który zasłynął z podpalenia świątyni Artemidy.
2. Podmiot liryczny dokonuje symbolicznego zamachu na świętość narodową i tradycje romantyczne.
3. Lechoń stawia pytania o dalszy los i byt państwa polskiego.
4. Wiersz wyraża zmęczenie obywatelskimi obowiązkami i chęć zerwania z postulatem sztuki zaangażowanej.

Definition: Herostrates - postać historyczna, szewc z Efezu, który w 356 r. p.n.e. podpalił świątynię Artemidy, aby zdobyć sławę.

"Ty'ś jest jak dzień wiosenny" Kazimierza Wierzyńskiego

Wiersz Kazimierza Wierzyńskiego "Ty'ś jest jak dzień wiosenny" to przykład liryki miłosnej charakterystycznej dla Skamandrytów. Utwór ten łączy w sobie elementy radości i smutku, tworząc złożony obraz uczucia.

Główne cechy wiersza:

1. Adresatką pierwszych strof jest piękna, pogodna i radosna kobieta.
2. W ostatniej strofie adresatką staje się wiosna, którą osoba mówiąca utożsamia z ukochaną.
3. Wiersz przechodzi od radości i miłości w pierwszych strofach do smutku i tęsknoty w ostatniej.
4. Poeta utożsamia ukochaną z wiosną, co podkreśla intensywność i ulotność uczucia.

Example: "Ty'ś jest jak dzień wiosenny, pogodny i świeży" - to porównanie otwierające wiersz, które ustanawia ton całego utworu.