Epistemologia i metody nauczania Sokratesa
Poglądy filozoficzne Sokratesa koncentrowały się na epistemologii i etyce. Jego słynne stwierdzenie "Wiem, że nic nie wiem" (wiem, że nic nie wiem łacina: "scio me nihil scire" lub "scio me nescire") stanowi fundament jego podejścia do wiedzy.
Definition: Epistemologia to dział filozofii zajmujący się teorią poznania, badający źródła, granice i prawomocność ludzkiej wiedzy.
Wiem, że nic nie wiem interpretacja wskazuje na pokorę Sokratesa wobec wiedzy i jego przekonanie, że prawdziwa mądrość polega na świadomości własnej niewiedzy. To odróżniało go od sofistów, którzy twierdzili, że posiadają wiedzę i mogą jej nauczać.
Highlight: Sokrates uważał się za miłośnika mądrości (filozofa) i poszukiwacza prawdy, a nie za posiadacza ostatecznej wiedzy.
Metoda sokratejska obejmowała szereg technik nauczania i argumentacji:
- Metoda majeutyczna (położnicza) - pomagała rozmówcy "urodzić" wiedzę, którą już posiadał.
- Metoda elenktyczna - polegała na obalaniu fałszywych przekonań rozmówcy poprzez zadawanie pytań.
Example: Metoda sokratejska przykład: Sokrates mógł zapytać "Czym jest sprawiedliwość?", a następnie poprzez serię pytań doprowadzić rozmówcę do zakwestionowania własnych przekonań na ten temat.
Sokrates metoda majeutyczna opierała się na przekonaniu, że wiedza jest ukryta w umyśle każdego człowieka i można ją wydobyć poprzez odpowiednie pytania.
Vocabulary: Metoda majeutyczna - technika nauczania polegająca na zadawaniu pytań, które pomagają uczniowi samodzielnie dojść do wiedzy.
Filozofia Sokratesa, choć nie została przez niego spisana, wywarła ogromny wpływ na rozwój myśli zachodniej, inspirując kolejne pokolenia filozofów do krytycznego myślenia i poszukiwania prawdy.
