Sonet do trupa jest dziełem Jana Andrzeja Morsztyna. W tym wierszu podmiot liryczny zwraca się do trupa, leżącego na katafalku, wokół którego rozstawiono płonące świece. Jego twarz jest przykryta kirem (suknem żałobnym), a ręce, zgodnie ze zwyczajem, splecione na piersiach. Taki adresat tekstu z góry wyklucza możliwość porozumienia, dlatego utwór jest monologiem lirycznym.
Do trupa koncept
Kompozycja wiersza oparta jest na zasadzie kontrastu, gdzie człowiek zakochany jest zestawiony z trupem, złożonym w cmentarnej kaplicy. Zasada ta jest realizowana przez wykorzystanie antytezy, gdzie w zwrotce pierwszej i drugiej służy ona do podkreślenia podobieństw, a w trzeciej i czwartej do wskazania przeciwieństw. Dwa pojęcia, dwa stany duszy i ciała - miłość i śmierć - zostały w tym wierszu porównane, by udowodnić, że lepiej jest być trupem niż nieszczęśliwie zakochanym.
Do trupa środki stylistyczne i ich funkcję
Ostatnia strofa jest niejako podsumowaniem rozważań podmiotu lirycznego, jego zwrotu do trupa: "Ty się rozsypiesz prochem w matej chwili", on zaś - podmiot liryczny - w dalszym ciągu będzie żył i zmagał się ze swoimi problemami. Wiersz J.A. Morsztyna jest przykładem barokowego konceptyzmu, który zakłada, że podstawą poezji jest celny, niezwykły pomysł. Ma on czytelnika zdziwić, zaskoczyć, nawet wzbudzić niesmak, ale także poruszyć.
Hiperbola w wierszu Do trupa jest elementem, który wzmacnia ekspresję i uczucia wyrażone przez podmiot liryczny. Jest to również przykład oksymoronu, który służy do zestawienia ze sobą sprzecznych pojęć, takich jak miłość i śmierć. Całość wiersza utrzymana jest w formie sonetu, składającego się z czternastu wersów, podzielonych na dwie strofy czterowersowe i dwie trzywersowe w ostatnim układzie rymów (abba.cdd).
Niestatek interpretacja
Wiersz Do trupa jest więc głębokim studium ludzkich uczuć i stanów emocjonalnych. Podejmuje tematykę miłości, śmierci, kontrastu oraz przeciwieństw. Poprzez wykorzystanie środków stylistycznych, Morsztyn buduje bogaty obraz i zmusza czytelnika do refleksji nad ulotnością życia i jego trudnościami. Zdolność do wywoływania tylu emocji sprawia, że wiersz ten jest niezwykle wartościowym utworem literackim.
O swej pannie -- interpretacja
Kluczowy w Do trupa jest podmiot liryczny, który poprzez swoje przeżycia stara się porozumieć z trupem leżącym na katafalku. Jest to wyjątkowa forma wyrazu, która znakomicie oddaje bogactwo ludzkich uczuć i emocji. Dzieło Morsztyna jest niczym lustro, w którym czytelnik może dostrzec swoje lęki i pragnienia. Kim jest podmiot liryczny w wierszu Do trupa? To pytanie pozostaje otwarte, a odpowiedź każdy czytelnik musi znaleźć samodzielnie.
