Symbolika postaci i toposu drogi w przypowieści

Przypowieść o synu marnotrawnym znaczenie dosłowne i przenośne można analizować poprzez charakterystykę głównych postaci:

1. Ojciec: miłosierny, dobry, wyrozumiały, mądry, sprawiedliwy i rozsądny. Urządza ucztę na powitanie syna.
2. Młodszy syn: ma potrzebę wolności, samodzielności, rozwoju i wyboru. Jest jednak bezmyślny, rozrzutny, beztroski i niedoświadczony.
3. Starszy syn: troskliwy, rozsądny, zależny od ojca, ale też zazdrosny.

Przemiana syna marnotrawnego jest kluczowym elementem przypowieści. Symboliczny sens toposu opuszczenia domu, wyruszenia w drogę i powrotu do domu syna marnotrawnego niesie głębokie znaczenie:

Quote: "Syn zagubił się i odnalazł, umarł i odrodził się."

Ojciec docenia przemianę wewnętrzną swojego syna i podnosi go z klęczek. Droga w tej przypowieści staje się metaforą dojrzewania.

Quote: "Bez pokusy nie mógłby doświadczyć (poznać) samego siebie" - św. Augustyn

Quote: "Tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono" - Wisława Szymborska

Te cytaty podkreślają, że próba jest niezbędnym elementem dojrzewania, a doświadczenie jest bardziej istotne niż metryka.

Jan Paweł II w swojej encyklice z 1980 roku (rozdział 4) wykorzystał przypowieść o synu marnotrawnym do symbolicznych rozważań o godności człowieka. Papież podkreśla, że właściwym znaczeniem miłosierdzia nie jest współczujące spojrzenie na zło, lecz dowartościowywanie, podnoszenie w górę i wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w człowieku.

Highlight: Ojciec w przypowieści jest świadom, że musi nie ukarać syna, ale go przyjąć i przywrócić mu godność.