Teatr Grecki Antyczny

Alternatywny zapis:

np kolor zielony- las. Widownia nie widzi krwawych scen, o takowych informuje posłaniec, chór lub na scenę wjeżdża drewniana platforma z tronem i zwłokami. Grecy widzą rezultat, nie samą zbrodnię. Deus ex machina- (dosł. bóg z maszyny) nagłe pojawienie się boga za sprawą platformy z hakiem i łańcuchem z której spuszczano aktora grającego bóstwo. ● Graniastosłupy zbite z desek pomalowane na ciemny kolor, na nich namalowana błyskawica w jasnym kolorze, tak Grecy pokazywali trwającą burzę. Aby oddać od burzy, Grecy zasypywali kamienie z 1 miedzianego naczynia do 2. WYGLĄD AKTORA GRECKIEGO: Podstawowym elementem aktora jest maska. Wyróżniamy dwa typy masek: 1. maska komiczna 2. maska tragiczna Maska określa płeć bohatera (w teatrze grać mogli tylko mężczyźni), wiek, charakter- uczucia. Pełni ona również funkcję pudła rezonansowego, wzmacnia głos aktora. Onkos- peruka mająca za zadanie podwyższyć aktora. • Koturny- buty na wysokiej podeszwie, im but był wyższy tym status społeczny bohatera który je nosił rósł. Dodatkowo koturny miały za zadanie podwyższyć aktora. ➤ onkosy i koturny podwyższały aktora o nawet jego wysokości. Chiton- szata aktora. Chiton tragiczny to ciemna, stonowana, powłóczysta szata z długimi rękawami. Chiton komediowy jest szatą krótką i kolorową, często odsłaniał nagość. DRAMAT GRECKI: 1. PROLOG - wprowadzenie 2. PARODOS- pierwsza pieśń chóru, pieśń na wejście 3. EPEISODION- akt 4. STASIMON- pieśń chóru 5. EXODOS- ostatnia pieśń chóru, pieśń na wyjście epeisodion i stasimon przeplatają się ze sobą! CECHY TRAGEDII ANTYCZNEJ: ZASADA TRZECH JEDNOŚCI (miejsca, czasu, akcji)- jest jeden wątek główny (j. akcji), wydarzenia rozgrywają się tylko w ciągu jednego dnia (j. czasu), wydarzenia rozgrywają się tylko w jednym miejscu (j. miejsca). ZASADA DECORUM (z. stosowności)- odpowiedniości stylu do gatunku. Polegała na odpowiednim dobraniu stylu mówienia bohaterów i słownictwa do gatunku oraz tematyki dzieła. Tragedii przypisany był styl,,wysoki", podniosły, patetyczny, komedii zaś styl ,,niski", bardziej lekki, żartobliwy. max. 3 osoby na scenie. Chór- charakteryzuje bohatera, komentuje wydarzenia, może dokonać ich oceny, donosi o tym co dzieje się za sceną. Bohater tragiczny- zawsze stoi pomiędzy 2 wyborami, racjami równoważnymi, co by nie wybrał skazany jest na klęskę. ● Ironia tragiczna (tragiczne zbłądzenie, hamartia)- bohater źle ocenia swoja sytuacje, wyciąga mylne wnioski, chce dobrze jednak błądzi. • Hybris- pycha bohatera, przekonanie o tym, że można oszukać los, że można uciec od przeznaczenia, powód ironii tragicznej. Fatum-los, przeznaczenie którego nie da się uniknąć. Katharsis- oczyszczenie z uczuć jakich doznaje widz podczas oglądania sztuki teatralnej. Na scenie w teatrze nie pokazuje się krwawych scen, o śmierci donosi chór, posłaniec lub na scenę wjeżdża drewniana platforma ze zwłokami.