Pochodzenie i struktura starożytnego teatru greckiego
Geneza teatru greckiego sięga VI wieku p.n.e. i jest ściśle związana z obrzędami ku czci Dionizosa, boga wina, zabawy i płodności. Mężczyźni przebrani w koźle skóry i maski tworzyli procesje, śpiewając pieśni zwane dytyrambami. Z tych obrzędów wyłoniły się dwa główne nurty teatralne: komedia z Małych Dionizji obchodzonych we wsiach, oraz tragedia z Wielkich Dionizji celebrowanych w miastach.
Vocabulary: Dytyramb - pieśń chóralna ku czci Dionizosa, stanowiąca zalążek tragedii greckiej.
Teatr grecki zawdzięcza swój rozwój kilku kluczowym postaciom. Tespis, uważany za twórcę teatru, wprowadził pierwszego aktora do dialogu z chórem. Ajschylos dodał drugiego aktora, a Sofokles trzeciego, co znacząco rozwinęło możliwości dramaturgiczne.
Definition: Koryfeusz - przewodnik chóru, pierwszy aktor wyprowadzony z chóru przez Tespisa.
Budowa teatru greckiego była starannie przemyślana i dostosowana do potrzeb przedstawień. Teatry budowano na wzgórzach lub obszarach skalistych, gdzie wykuwano siedzenia dla widzów. Główne elementy teatru antycznego to:
- Orchestra: miejsce dla chóru mężczyzn
- Proskenion: scena dla maksymalnie trzech aktorów
- Theatron: widownia z siedzeniami wykutymi w skale
- Skene: garderoba dla aktorów, służąca również jako tło wydarzeń
Highlight: Skene posiadało troje drzwi, każde o symbolicznym znaczeniu: lewe symbolizowały wygnanie lub więzienie, środkowe rodzinę królewską, a prawe gości lub przybyszów.