Jan Kochanowski był najwybitniejszym poetą polskiego renesansu, którego twórczość do dziś stanowi fundament literatury polskiej.
Jan Kochanowski -- życie i twórczość obejmuje szereg istotnych dzieł, które odzwierciedlają ideały humanizmu epoki odrodzenia. Jego najbardziej znane utwory to cykl "Trenów" napisanych po śmierci ukochanej córki Urszuli, "Odprawa posłów greckich" - pierwszy polski dramat, oraz zbiór "Pieśni". W Trenach poeta łamie konwencje renesansowe, pokazując osobiste cierpienie i zwątpienie w filozofię stoicką. Szczególnie poruszające są Tren I, gdzie pojawia się słynna apostrofa "Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe", oraz Tren V, w którym autor wspomina ulubione zabawy córki. Tren VII i Tren VIII pokazują głębię ojcowskiego bólu i próbę pogodzenia się ze stratą.
Humanizm w literaturze renesansu jest szczególnie widoczny w twórczości Kochanowskiego. Cechy humanizmu obecne w jego dziełach to: antropocentryzm, harmonia między życiem duchowym a świeckim, afirmacja życia oraz wiara w potęgę ludzkiego rozumu. Humanizm w Odprawie posłów greckich przejawia się w racjonalnym podejściu do spraw państwowych i odpowiedzialności władców wobec narodu. W "Pieśniach" poeta przedstawia przykłady humanizmu w literaturze poprzez pochwałę życia zgodnego z naturą, umiarkowania i mądrości. Jan Kochanowski rodzina odegrała znaczącą rolę w jego twórczości - pochodził z zamożnej szlachty, co umożliwiło mu zdobycie wszechstronnego wykształcenia i rozwój poetyckiego talentu. Jego biografia obejmuje studia w Krakowie i za granicą, służbę na dworze królewskim oraz okres twórczego spokoju w Czarnolesie.
