Praktyczne zastosowanie własności funkcji
Analizowanie funkcji to jak rozszyfrowywanie jej osobowości. Dziedzina funkcji D=(-3,6) ∪ (6,9) pokazuje nam, że funkcja ma "przerwę" w punkcie x=6, co może być kluczowe przy rozwiązywaniu równań. Zauważ, że w dziedzinie zawsze patrzymy na oś OX.
Zbiór wartości {-3,8} mówi nam, że funkcja przyjmuje tylko dwie wartości, co jest dość nietypowe i wskazuje na specyficzną funkcję. Miejsce zerowe x=4 to punkt przecięcia wykresu z osią OX - zawsze warto je znać, bo często pojawiają się w zadaniach.
Monotoniczność funkcji (gdzie jest rosnąca, malejąca lub stała) pomaga przewidzieć jej zachowanie. Nasza funkcja jest stała na (-3,2), potem rośnie na (2,5), a następnie maleje na (6,9). To pozwala nam określić gdzie funkcja osiąga wartości największe i najmniejsze - w tym przypadku najmniejsza to -3 dla x=9, a największej brak.
Pamiętaj! Funkcja jest różnowartościowa, gdy każdej wartości y odpowiada dokładnie jedna wartość x. Nasza funkcja nie spełnia tego warunku, ponieważ wartość y=1 pojawia się dla x=1 i x=2.