Podstawy Pochodnych - Wzory i Zastosowanie
Pochodna to miara szybkości zmian funkcji - możesz sobie to wyobrazić jak prędkościomierz w samochodzie, który pokazuje tempo zmian w każdym punkcie. To znacznie prostsze niż rysowanie wykresów za każdym razem!
Najważniejsze wzory na pochodne to podstawa wszystkiego. Dla sumy i różnicy funkcji po prostu liczysz pochodne osobno: f+g' = f'+g'. Dla iloczynu używasz wzoru: (f·g)' = f'·g + f·g', a dla ilorazu: f/g' = f′g−fg′/(g)².
Podstawowe funkcje mają proste pochodne: stała ma pochodną 0, funkcja liniowa ax+b ma pochodną a, a x^n ma pochodną nx^n−1. Te wzory musisz znać na pamięć - to fundament wszystkich obliczeń.
Kluczowa rada: Pochodna pokazuje nachylenie stycznej do wykresu funkcji w danym punkcie - jeśli jest dodatnia, funkcja rośnie, jeśli ujemna - maleje.
Znajdowanie Ekstremów Funkcji
Ekstrema funkcji znajdziesz w 6 prostych krokach, które zawsze działają. Najpierw wyznacz dziedzinę, potem oblicz pochodną funkcji i przyrównaj ją do zera - to da ci kandydatów na ekstrema.
Kluczowy jest krok z tabelką: w miejscach zerowych pochodnej wpisz 0, sprawdź znak pochodnej po obu stronach +lub−, a potem narysuj strzałki. Gdzie funkcja rośnie (+) - strzałka w górę, gdzie maleje (-) - w dół.
Minimum masz tam, gdzie strzałki pokazują ↓↑ (najpierw maleje, potem rośnie), a maximum gdzie ↑↓. Na końcu podstaw te x-y do oryginalnej funkcji, żeby obliczyć wartości ekstremów.
Pamiętaj: Miejsca zerowe pochodnej to tylko kandydaci na ekstrema - musisz sprawdzić zmianę znaku, żeby mieć pewność!