Wykresy funkcji wymiernych
Funkcja wymierna w najprostszej postaci to f(x)=xa, gdzie a to stała. Wykres takiej funkcji składa się z dwóch części rozdzielonych asymptotą pionową w punkcie x = 0.
Kiedy analizujemy funkcję typu f(x)=xa, musimy pamiętać o jej dziedzinie. Funkcja nie jest określona dla x = 0, więc D=R∖0. Wykres ma też asymptotę poziomą y = 0, do której zbliża się, gdy |x| rośnie.
Dla funkcji f(x)=xa+q wykres przesuwamy w górę (gdy q > 0) lub w dół (gdy q < 0) o q jednostek. Na przykład funkcja f(x)=x4+1 ma asymptotę poziomą y = 1.
Zapamiętaj! Przekształcenia funkcji wymiernej można łatwo wizualizować:
- f(x)=xa+q → przesunięcie wykresu w pionie o q jednostek
- f(x)=x−pa → przesunięcie wykresu w poziomie o p jednostek
- f(x)=x−pa+q → przesunięcie o p w prawo i o q w górę
Znak parametru a wpływa na położenie wykresu - gdy a > 0, funkcja jest dodatnia w pierwszej i trzeciej ćwiartce układu współrzędnych, a gdy a < 0 - w drugiej i czwartej.