Notacja wykładnicza i działania na pierwiastkach
Notacja wykładnicza pozwala zapisać bardzo duże lub bardzo małe liczby w czytelny sposób. Liczbę zapisujemy jako iloczyn liczby z przedziału [1;10) i odpowiedniej potęgi 10. Na przykład 3000 = 3 × 10³, a 0,000372 = 3,72 × 10⁻⁴.
Pierwiastki to działania odwrotne do potęgowania. Podstawowe zasady to: pierwiastek z potęgi o takim samym wykładniku daje liczbę wyjściową - √a² = a oraz ∛a³ = a. Pamiętaj też, że iloczyn jednakowych pierwiastków daje liczbę pod pierwiastkiem - √a × √a = a.
🔍 Ważne: Pod pierwiastkiem kwadratowym mogą być tylko liczby nieujemne, ale pod pierwiastkiem sześciennym może być każda liczba.
Przy dodawaniu i odejmowaniu pierwiastków trzeba je sprowadzić do wspólnego czynnika podpierwiastkowego. Na przykład 2√18 + 3√8 = 2√(9×2) + 3√(4×2) = 2×3√2 + 3×2√2 = 6√2 + 6√2 = 12√2. Możesz też wyłączyć czynnik spod pierwiastka, rozkładając liczbę podpierwiastkową: √75 = √(25×3) = 5√3.