Wektory i przesunięcia wykresów funkcji
Wektor w układzie współrzędnych to uporządkowana para liczb. Jeśli mamy punkty A i B, to wektor AB ma współrzędne xβ−xa,yβ−ya. Długość wektora obliczamy ze wzoru √u2+v2, a środek odcinka AB to punkt (⁽ˣᵃ⁺ˣᵇ⁾/₂, ⁽ʸᵃ⁺ʸᵇ⁾/₂).
Przesunięcie równoległe (translacja) o wektor u⃗ polega na przyporządkowaniu każdemu punktowi A takiego punktu A₁, że AA₁ = u⃗. Gdy przesuwamy punkt A o wektor u⃗(p,q), otrzymujemy punkt A₁x+p,y+q.
Przy przesunięciu wykresu funkcji y=f(x) wzdłuż osi OX o wektor (p,0) otrzymujemy wykres y=fx−p. Natomiast przesunięcie o wektor (0,q) wzdłuż osi OY daje wykres y=f(x)+q. Jeśli wykonujemy oba przesunięcia, otrzymamy y=fx−p+q.
💡 Wskazówka: Gdy przesuwasz wykres w prawo o p jednostek, w funkcji pojawia się x−p. Gdy przesuwasz w górę o q jednostek, dodajesz q do całej funkcji.
Symetria względem osi również zmienia wykres funkcji. Odbicie względem osi OX daje y=-f(x), odbicie względem osi OY to y=f−x, a symetria środkowa względem (0,0) to y=-f−x.