Glikokaliks i asymetryczność błony komórkowej

Glikokaliks to cukrowa otoczka na powierzchni komórki, występująca tylko w komórkach zwierzęcych. Jest zbudowany z glikolipidów i glikoprotein. Pełni on wiele ważnych funkcji:

1. Chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi
2. Bierze udział w rozpoznawaniu komórek
3. Utrzymuje kontakty międzykomórkowe
4. Pełni funkcje receptorowe
5. Odpowiada za łączenie się komórek w tkanki

Funkcje: Podaj dwie funkcje glikokaliksu: 1) Ochrona przed uszkodzeniami mechanicznymi, 2) Rozpoznawanie komórek.

Błona komórkowa charakteryzuje się asymetrycznością, co oznacza, że każda jej warstwa ma swoisty skład lipidów oraz własny zestaw osadzonych w niej białek. W błonie zachodzą różne ruchy fosfolipidów:

1. Dyfuzja boczna - przemieszczanie się fosfolipidów w płaszczyźnie poziomej
2. Rotacja - obrót fosfolipidu w błonie
3. Flip-flop (zachodzi rzadko) - ruch w płaszczyźnie pionowej, zamiana miejscami fosfolipidów w błonie

Vocabulary: Flip-flop to rzadko zachodzący ruch fosfolipidów w błonie komórkowej, polegający na zamianie miejscami cząsteczek między wewnętrzną a zewnętrzną warstwą błony.

Budowa i funkcje błony komórkowej

Błona komórkowa, zwana też plazmalemmą, ma złożoną strukturę i pełni kluczowe funkcje w komórce. Historyczny model warstwowy Darsona-Danielego z 1935 roku został zastąpiony modelem płynnej mozaiki Singera i Nicolsona z 1972 roku. Błona komórkowa odgradza struktury komórkowe, umożliwia selektywną wymianę substancji i tworzy kompartmenty wewnątrz komórki. Składa się głównie z fosfolipidów i białek, przy czym w komórkach zwierzęcych występuje również cholesterol i glikolipidy/glikoproteiny.

Definicja: Kompartmenty to przestrzenie wewnątrz komórki umożliwiające zachodzenie reakcji biochemicznych wymagających różnych warunków, np. różnego pH czy składu jonowego.

Białka błonowe dzielą się na integralne (transbłonowe) i peryferyjne. Białka transbłonowe przechodzą przez całą grubość błony i często tworzą kanały lub pory. Nie można ich usunąć bez zniszczenia błony. Białka peryferyjne są zakotwiczone w zewnętrznej lub wewnętrznej warstwie błony i można je usunąć bez jej zniszczenia.

Przykład: Akwaporyny to przykład białek transbłonowych, które transportują wodę przez błonę zgodnie z gradientem osmotycznym w procesie dyfuzji ułatwionej.