Mechanizmy transportu wody w roślinie
Transport wody w roślinie odbywa się zgodnie z gradientem potencjału wody, od wyższych wartości do niższych. W typowej roślinie lądowej, gradient potencjału wody wygląda następująco:
ROZTWÓR GLEBOWY (Ψw = -0,1 MPa) → KORZEŃ (Ψ = -0,4 MPa) → ŁODYGA (Ψw = -0,7 MPa) → LIŚĆ (Ψw = -1,5 MPa) → ATMOSFERA (Ψw = -80 MPa)
Głównym mechanizmem odpowiedzialnym za transport wody w roślinie jest siła ssąca, która wykorzystuje transpirację do podciągania wody w elementach przewodzących drewna wbrew sile grawitacji. Jest to mechanizm bierny dla rośliny, nie wymagający wydatkowania energii metabolicznej.
Warunkiem transportu wody jest istnienie nieprzerwanego słupa wody w naczyniach, który utrzymywany jest dzięki:
- Kohezji (siła wzajemnego przyciągania się cząsteczek wody)
- Adhezji (siła przylegania cząsteczek wody do ścian cewek/naczyń)
Highlight: Siła ssąca, będąca wynikiem transpiracji, jest głównym mechanizmem transportu wody w roślinie, działającym wbrew sile grawitacji.
Vocabulary: Kohezja i adhezja to kluczowe siły fizyczne umożliwiające transport wody w naczyniach roślin.