Budowa muszli i anatomia mięczaków
Małże wytwarzają charakterystyczne syfony - wpustowy, przez który pobierają wodę, i wypustowy, którym usuwają zbędną wodę. Ich najbardziej rozpoznawalną cechą jest muszla, wytwór komórek płaszcza, zawierająca konchiolinę. Muszla składa się z trzech warstw: zewnętrznej (konchiolinowej), środkowej (porcelanowej) i wewnętrznej (perłowej).
Wewnętrzna anatomia mięczaków jest dość złożona. W worku trzewiowym znajdują się narządy takie jak gonada (narząd płciowy), gruczoł wątrobowo-trzustkowy, serce, nerki i jelito. Układ nerwowy składa się z różnych zwojów nerwowych, które u głowonogów zlewają się w prawdziwy mózg.
Różne grupy mięczaków mają odmienny sposób odżywiania. Ślimaki mogą być roślinożerne, mięsożerne lub wszystkożerne. Małże to głównie filtratory - odfiltrowują pokarm z wody. Z kolei głowonogi są typowymi drapieżnikami, polującymi na inne zwierzęta.
Warto zapamiętać: Głowonogi, do których należą ośmiornice i kałamarnice, mają najbardziej rozwinięty układ nerwowy wśród mięczaków. Ich mózg pozwala im na rozwiązywanie prostych problemów i uczenie się - to prawdziwi geniusze wśród bezkręgowców!