Podstawy konfiguracji elektronowej
Elektrony w atomach układają się na powłokach oznaczonych literami K, L, M, N, O, P, Q (odpowiadają numerom powłok 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7). Każda powłoka może pomieścić określoną liczbę elektronów, a składa się z podpowłok elektronowych oznaczonych jako s, p, d, f.
Podpowłoki mają różne pojemności: s - 2 elektrony, p - 6 elektronów, d - 10 elektronów, f - 14 elektronów. Elektrony zapełniają podpowłoki zgodnie z regułą Hunda, która mówi, że atom w stanie podstawowym ma możliwie największą liczbę elektronów niesparowanych.
Konfigurację elektronową zapisujemy używając wzoru nl, gdzie n to numer powłoki, a l to symbol podpowłoki s,p,d,f z liczbą elektronów w indeksie górnym. Na przykład zapis 2p³ oznacza 3 elektrony na podpowłoce p powłoki L n=2.
💡 Wskazówka: Zapamiętaj kolejność zapełniania podpowłok: najpierw 1s, potem 2s, 2p, 3s, 3p, 4s, 3d itd. Czasami łatwiej jest to zapamiętać przy pomocy schematu klatkowego!