Ochrona przed korozją i potencjały elektrodowe
Szybkość korozji zależy od kilku kluczowych czynników: środowiska kwasowego, obecności elektrolitów (jak sól kuchenna), kontaktu z rdzą oraz obecności metali szlachetniejszych.
Bierne powłoki ochronne (emalią, farbą, plastikiem) chronią tylko wtedy, gdy są nieuszkodzone. Czynne powłoki z metali mniej szlachetnych (cynk, aluminium) chronią nawet po uszkodzeniu.
Kluczem do rozwiązywania zadań są potencjały standardowe. Metal o niższym potencjale będzie się utleniał, chroniąc metal o wyższym potencjale. Na przykład cynk $E = -0,76V$ chroni żelazo $E = -0,44V$, ale nikiel $E = -0,25V$ już nie.
Uwaga na pułapkę! Jeśli powłoka o wyższym potencjale jest szczelna, nadal chroni przed korozją. Problem powstaje dopiero po jej uszkodzeniu.