Czynniki wpływające na polarność cząsteczek
O tym, czy cząsteczka jest polarna, decyduje nie tylko różnica elektroujemności, ale również jej kształt. Niektóre substancje mają budowę liniową, a inne kątową, co wpływa na ich polarność.
Wiązania kowalencyjne dzielą się na spolaryzowane i niespolaryzowane. Odmianą wiązania spolaryzowanego jest wiązanie koordynacyjne.
Definicja: Wiązanie koordynacyjne donorowo−akceptorowe występuje, gdy uwspólniona para elektronowa pochodzi tylko od jednego z atomów tworzących wiązanie chemiczne.
Wiązanie koordynacyjne występuje w związkach, których cząsteczki lub jony są zbudowane z atomów różnych niemetali, np. HNO₃, NH₄⁺ i H₃O⁺.
Przykład: W cząsteczce CO, atomy O i C uwspólniają po 2 elektrony, a atom tlenu uzyskuje oktet. Atom węgla potrzebuje jeszcze 2 elektronów do oktetu, dlatego atom tlenu uwspólnia swoje 2 elektrony i pełni funkcję donora. Atom C przyjmuje te elektrony, pełniąc funkcję akceptora i uzyskując oktet elektronowy.
Aby ustalić, czy w cząsteczce występuje wiązanie koordynacyjne, należy:
- Ustalić liczbę elektronów walencyjnych poszczególnych atomów
- Ustalić liczbę elektronów potrzebnych do uzyskania oktetu elektronowego
Wiązanie koordynacyjne oznacza się strzałką zwróconą od donora do akceptora.
