Rzeźba Polodowcowa i Formy Glacjalne w Polsce
Polska charakteryzuje się bogatą rzeźbą polodowcową, która powstała w wyniku działalności lądolodu skandynawskiego. Najważniejsze formy polodowcowe obejmują moreny czołowe, denne oraz różnorodne formy fluwioglacjalne. Moreny czołowe, osiągające wysokość około 300 metrów, tworzą charakterystyczny równoleżnikowy układ w krajobrazie Polski. Wzgórza Szymbarskie stanowią doskonały przykład takiej formy ukształtowania terenu.
Definicja: Morena denna to forma polodowcowa powstająca pod lądolodem, zbudowana z gliny zwałowej i charakteryzująca się urozmaiconą rzeźbą terenu.
Szczególnie interesujące są sandry, które tworzą rozległe równiny zbudowane z materiałów fluwioglacjalnych. Bory Tucholskie stanowią najbardziej reprezentatywny przykład sandru w Polsce. Ozy i drumliny, będące mniejszymi formami polodowcowymi, występują w charakterystycznych skupiskach. Kemy, z kolei, wyróżniają się płaskimi szczytami i budową z gliny zwałowej.
Jeziora polodowcowe stanowią istotny element krajobrazu polodowcowego Polski. Wyróżniamy trzy główne typy: rynnowe jakJezioroHanˊcza, morenowe przykład:JezioroSˊniardwy oraz wytopiskowe. Jeziora rynnowe, będące najgłębszymi w Polsce, powstały w wyniku działalności wód fluwioglacjalnych.