Demokracja szlachecka w Polsce XV-XVI wieku to okres rosnącego znaczenia szlachty w życiu politycznym państwa polsko-litewskiego. Charakteryzował się on:
- Rozwojem przywilejów szlacheckich, w tym nietykalności osobistej i władzy nad chłopami
- Powstaniem sejmu walnego jako głównego organu władzy ustawodawczej
- Wzrostem roli sejmików szlacheckich w życiu politycznym
- Podziałem stanu szlacheckiego na magnaterię, szlachtę średnią, zagrodową i gołotę
- Rozwojem ruchu egzekucyjnego dążącego do reform państwa