Starożytna Grecja to jedna z najważniejszych starożytnych cywilizacji, która rozwinęła się na terenach Półwyspu Bałkańskiego, wysp Morza Egejskiego i wybrzeży Azji Mniejszej.
Warunki geograficzne odegrały kluczową rolę w rozwoju cywilizacji greckiej. Górzyste ukształtowanie terenu spowodowało powstanie wielu niezależnych polis, a dostęp do morza umożliwił rozwój żeglugi i handlu. Mieszkańcy starożytnej Grecji byli świetnymi żeglarzami i kupcami, co przyczyniło się do rozprzestrzenienia ich kultury w basenie Morza Śródziemnego. Klimat śródziemnomorski sprzyjał uprawie winorośli i oliwek, które stały się podstawą gospodarki.
Kultura starożytnej Grecji wywarła ogromny wpływ na rozwój całej cywilizacji europejskiej. Grecy stworzyli podstawy demokracji, filozofii, literatury, sztuki i nauki. W okresie klasycznym (V-IV w. p.n.e.) powstały najwspanialsze dzieła architektury, w tym Partenon na Akropolu ateńskim. Rozwój kultury fizycznej znalazł wyraz w organizacji igrzysk olimpijskich. System edukacji opierał się na kształceniu zarówno umysłu, jak i ciała, zgodnie z ideałem kalokagatii. Grecka mitologia, z jej bogami mieszkającymi na Olimpie, do dziś inspiruje artystów. Początki cywilizacji greckiej sięgają okresu kultury minojskiej na Krecie (ok. 2000 p.n.e.), a następnie mykeńskiej na kontynencie. Po okresie tzw. wieków ciemnych nastąpił rozkwit okresów archaicznego i klasycznego, kiedy to Grecja osiągnęła szczyt swojego rozwoju. Spuścizna starożytnej Grecji jest fundamentem współczesnej kultury europejskiej, a jej wpływy widoczne są w sztuce, architekturze, literaturze i myśli politycznej po dzień dzisiejszy.
