wojny grecko-perskie i wojna peloponeska

Alternatywny zapis:

się bitwa morska - flota grecka pod wodzą Temistoklesa pokonała okręty perskie. LW 479 r. p.n.e. Grecy odnieśli sukces w dwóch kolejnych bitwach - pod Platejami i Mykale (bitwa morska). Działania wojenne toczyły się jeszcze przez wiele lat, ale głównie w Azji Mniejszej, na Cyprze i w Egipcie. LW 449 r. p.n.e. zawarto pokój z Persami. Hoplita był ciężkozbrojnym piechurem i stanowił podstawę armii greckich poleis. Walczył w szyku zwanym falangą. Skutki wojen grecko-perskich Konsekwencjami wojen grecko-perskich były: zahamowanie perskiej ekspansji, wzrost znaczenia ateńskiej polis, zapisanie się w kulturze europejskiej bohaterów spod Maratonu i Termopil. Wojna peloponeska Wojna peloponeska była konfliktem, który toczył się pomiędzy greckimi poleis w latach 431- 404 p.n.e. ↳ Przyczyny wojny peloponeskiej: w 478 r. p.n.e. założono Związek Morski - antyperski sojusz greckich poleis, któremu przewodziły Ateny: Ateńczycy nadzorowali związkowy skarbiec i byli dowódcami wspólnych wojsk, ateńska polis tłumita bunty wewnątrz Związku Morskiego, jakie przeciwko niej wybuchały, część pieniędzy ze związkowego skarbca trafiła na rozwój Aten, niektóre z poleis zaczęły szukać wsparcia w Sparcie. Przebieg wojny peloponeskiej: وما głównymi stronami konfliktu były: Ateny i Związek Morski dysponujące potężną flotą oraz Sparta i Związek Peloponeski z silniejszą armią lądową, ostatecznie wygrała Sparta – za otrzymane wsparcie od perskiego króla zbudowała flotę i pokonała Ateny. Skutki wojny peloponeskiej: wysokie straty materialne i ludzkie oraz kryzys moralności (przestano przestrzegać dawnych zwyczajów i praw), Sparta stała się hegemonem w Helladzie, lecz już po kilkudziesięciu latach przewagę zdobyły Teby, a ostatecznie w IV w. p.n.e. greckie poleis straciły niezależność w wyniku działań Macedonii.