Kongres Wiedeński - Kluczowe Postanowienia i Uczestnicy
Kongres wiedeński był jednym z najważniejszych wydarzeń politycznych XIX wieku, który ukształtował mapę powojennej Europy. Główni uczestnicy kongresu reprezentowali najważniejsze mocarstwa europejskie. Austrię reprezentował cesarz Franciszek I Habsburg wraz z ministrem spraw zagranicznych Klemensem von Metternichem, który odegrał kluczową rolę w negocjacjach. Prusy reprezentował król Fryderyk Wilhelm III Hohenzollern wspierany przez kanclerza Karla Hardenberga, natomiast Francję - wpływowy minister spraw zagranicznych Charles de Talleyrand.
Ciekawostka: Kongres wiedeński zyskał przydomek "tańczącego kongresu" ze względu na nietypową formę obrad, które odbywały się podczas balów, polowań i przyjęć towarzyskich. Oficjalnie trwał od 2 października 1814 roku (inauguracyjny bal maskowy) do 9 czerwca 1815 roku (podpisanie aktu końcowego).
Postanowienia kongresu wiedeńskiego fundamentalnie zmieniły układ sił w Europie. Najważniejsze decyzje obejmowały uznanie niepodległości Niderlandów oraz neutralności Szwajcarii. Ustalono również granice Francji według stanu z 1790 roku. W ramach nowego porządku terytorialnego Rosja otrzymała Finlandię i Besarabię, Szwecja zyskała Norwegię, a Dania zachowała wyspy Owcze. Utworzono także Związek Niemiecki, będący luźną konfederacją państw niemieckich.
Szczególnie istotne dla Polaków były decyzje dotyczące ziem polskich. Kongres wiedeński doprowadził do utworzenia Królestwa Polskiego, połączonego unią personalną z Rosją, oraz powstania Rzeczypospolitej Krakowskiej. Dodatkowo, podczas kongresu podjęto pierwsze międzynarodowe kroki w kierunku zniesienia handlu niewolnikami oraz opracowano regulamin dyplomatyczny, który uporządkował zasady protokołu dyplomatycznego w stosunkach międzynarodowych.
Definicja: Legitymizm Kongres wiedeński oznaczał zasadę przywracania władzy prawowitym (według tradycji) monarchom, co było jednym z głównych założeń ideologicznych kongresu.