Epoka Oświecenia we Francji oraz rewolucja francuska to kluczowe wydarzenia, które ukształtowały nowoczesną Europę i jej systemy polityczne. W centrum tych przemian znajdowała się koncepcja trójpodziału władzy, którą sformułował Monteskiusz - jeden z najważniejszych myślicieli epoki. Zasada trójpodziału władzy zakładała podział na władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, co miało zapobiegać nadużyciom i tyranii. Ten model stał się fundamentem współczesnych demokracji, w tym trójpodziału władzy w Polsce.
Jedną z najważniejszych postaci tego okresu był Fryderyk II Wielki, znany również jako Król kapral. Jako władca Prus przeprowadził szereg reform oświeceniowych, modernizując państwo i armię. Fryderyk II Hohenzollern zasłynął nie tylko jako sprawny administrator i dowódca wojskowy, ale także jako mecenas sztuki i nauki. Jego eksperymenty społeczne, w tym słynny eksperyment z dziećmi, pokazują charakterystyczne dla epoki oświecenia zainteresowanie empirycznym poznaniem świata. Skutki rewolucji francuskiej były dalekosiężne i wpłynęły na kształtowanie się nowoczesnych państw europejskich.
W kontekście Polski, wprowadzenie trójpodziału władzy w Polsce było jednym z najważniejszych osiągnięć Konstytucji 3 maja. W którym wieku powstał trójpodział władzy - to pytanie często pojawia się w kontekście historii XVIII wieku, gdy idea ta zaczęła być wprowadzana w życie. Współcześnie zasada trójpodziału władzy pozostaje fundamentem ustroju demokratycznego, co znajduje odzwierciedlenie w programie nauczania WOS (Wiedzy o Społeczeństwie). Warto zauważyć, że autor zasady trójpodziału władzy był zagorzałym krytykiem absolutyzmu i dążył do ograniczenia samowoli władców.
