Restauracja Stuartów i ustanowienie monarchii parlamentarnej

Po śmierci Cromwella w 1658 roku, jego syn okazał się niezdolny do sprawowania władzy. W rezultacie, parlament zdecydował się na przywrócenie monarchii. W 1660 roku na tron wstąpił Karol II Stuart, co zapoczątkowało okres znany jako restauracja Stuartów.

Highlight: Restauracja Stuartów nie spełniła jednak oczekiwań angielskiego społeczeństwa, co doprowadziło do kolejnych napięć politycznych.

Następca Karola II, Jakub II Stuart, również nie potrafił współpracować z parlamentem, co doprowadziło do jego upadku. W tym okresie w parlamencie wykształciły się dwie frakcje polityczne:

1. Torysi - popierali władcę i opowiadali się za nienaruszalnością jego tronu.
2. Wigowie - głosili, że władza zwierzchnia należy do parlamentu i może on pozbawić monarchę korony.

Vocabulary: Torysi i Wigowie - pierwsze nowoczesne partie polityczne w Anglii, prekursorzy dzisiejszych konserwatystów i liberałów.

Monarchia parlamentarna w Anglii została ostatecznie ustanowiona w 1689 roku, gdy Wilhelm III Orański przyjął koronę i zaakceptował Deklarację praw. Dokument ten określał granice władzy królewskiej i ustanawiał zasady współpracy między monarchą a parlamentem.

Definition: Monarchia parlamentarna to system rządów, w którym władza monarchy jest ograniczona przez parlament, a rząd jest odpowiedzialny przed parlamentem.

Cechy monarchii parlamentarnej w Anglii obejmowały:

• Ograniczenie władzy królewskiej
• Wzmocnienie roli parlamentu w rządzeniu krajem
• Ustanowienie zasady współpracy między monarchą a parlamentem
• Gwarancje praw obywatelskich

Example: Zgodnie z Deklaracją praw, król nie mógł bez zgody parlamentu nakładać podatków, zawieszać praw czy utrzymywać stałej armii w czasie pokoju.