Początek Wielkiej Wojny
Napięcie między blokami politycznymi narastało przez lata, ale brakowało pretekstu do rozpoczęcia wojny. Wszystko zmieniło się 28 czerwca 1914 roku, gdy w Sarajewie serbski nacjonalista Gawriło Princip zastrzelił austriackiego następcę tronu Ferdynanda Habsburga i jego żonę. To wydarzenie stało się bezpośrednią przyczyną wybuchu I wojny światowej.
Po stronie Serbii opowiedziały się państwa ententy: Rosja, Francja, Wielka Brytania z jej dominiami oraz Japonia. Austro-Węgry otrzymały wsparcie od państw centralnych: Niemiec, Turcji i Bułgarii. W 1915 roku Włochy wystąpiły z trójprzymierza i poparły ententę, a w 1917 roku do wojny przystąpiły Stany Zjednoczone.
Niemcy przystąpiły do wojny z planem błyskawicznego zwycięstwa (tzw. Blitzkrieg) opracowanym przez generała Alfreda von Schlieffena. Plan zakładał szybkie pokonanie Francji, a następnie przeniesienie sił na front wschodni przeciwko Rosji.
Warto zapamiętać: Chociaż państwa centralne miały mniejszą liczbę żołnierzy (8 mln wobec 12 mln ententy), posiadały znaczną przewagę w sprzęcie wojennym, szczególnie w artylerii!