Okupacja niemiecka i Holokaust podczas 2 wojny światowej w Polsce
Niemiecka okupacja w Europie Wschodnio-Środkowej charakteryzowała się bezwzględnym terrorem wobec ludności cywilnej. Okupanci stosowali systematyczne metody zastraszania, w tym masowe łapanki, egzekucje i branie zakładników. Mieszkańcy okupowanych terenów byli systematycznie pozbawiani podstawowych praw i własności. Szczególnie dramatyczna sytuacja miała miejsce w Grecji, gdzie niemiecka polityka konfiskaty żywności doprowadziła do śmierci głodowej około 100 tysięcy osób. Niemcy deportowali również ponad 7 milionów osób na roboty przymusowe.
Definicja: Holokaust był zaplanowaną i systematyczną eksterminacją Żydów i Romów przez nazistowskie Niemcy podczas 2 wojny światowej. Proces ten rozpoczął się od stopniowej dyskryminacji, poprzez stygmatyzację społeczną, aż po masową zagładę.
System obozów koncentracyjnych stanowił kluczowy element nazistowskiej machiny terroru. Największe obozy powstały w Oświęcimiu Auschwitz, Terezinie Czechy, oraz na terenie Niemiec i Austrii Dachau,Ravensbru¨ck,Mauthausen,Sachsenhausen,Buchenwald,Gross−Rosen. Więźniowie byli zmuszani do niewolniczej pracy na rzecz III Rzeszy, a także poddawani nieludzkim eksperymentom medycznym.
Ważne: Od grudnia 1939 roku Żydzi zostali zmuszeni do noszenia białych opasek z gwiazdą Dawida, co było elementem ich stygmatyzacji społecznej. Utworzono getta w największych miastach okupowanej Polski, między innymi w Łodzi, Krakowie, Białymstoku, Warszawie, Lwowie i Lublinie, izolując społeczność żydowską od reszty społeczeństwa.