Wiek Rozumu - Epoka Oświecenia

Oświecenie w Europie to okres w XVIII wieku, znany również jako "wiek rozumu" lub "wiek światła". Była to epoka, w której głoszono potęgę ludzkiego rozumu i prawo każdego człowieka do własnego zdania. Myśliciele oświeceniowi krytykowali istniejący porządek społeczny, w tym religię i Kościół, promując ateizm - pogląd negujący istnienie Boga.

Kluczową postacią tego okresu był francuski filozof Monteskiusz, który zaproponował koncepcję trójpodziału władzy. Według tej zasady, władza w państwie powinna być podzielona na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, co miało zapobiegać nadużyciom.

Definicja: Trójpodział władzy to koncepcja polityczna, według której władza w państwie powinna być podzielona między trzy niezależne organy: ustawodawczy, wykonawczy i sądowniczy.

Innym ważnym myślicielem był Jan Jakub Rousseau, który głosił ideę nowego państwa opartego na wolności i równości wszystkich ludzi. Wprowadził on pojęcie umowy społecznej, zgodnie z którą władcy sprawują władzę w imieniu ludu.

Highlight: Początek oświecenia w Europie charakteryzował się gwałtownym rozwojem nauk ścisłych i przyrodniczych, takich jak matematyka, astronomia, fizyka, chemia, biologia i medycyna.

Ważnym dziełem tego okresu była Wielka Encyklopedia Francuska, która gromadziła ówczesną wiedzę ze wszystkich dziedzin nauki, stanowiąc symbol dążenia do uporządkowania i rozpowszechnienia wiedzy.