Państwo pierwszych Piastów to kluczowy okres w historii Polski, który ukształtował fundamenty naszej państwowości.
Polska pierwszych Piastów rozpoczęła się od plemion słowiańskich, które osiedliły się na terenach dzisiejszej Polski. Słowianie byli ludem rolniczym, który żył w małych osadach i trudnił się uprawą roli oraz hodowlą zwierząt. Ich społeczność była zorganizowana w struktury plemienne, na czele których stali wodzowie. Pierwsze państwo polskie powstało dzięki dynastii Piastów, a szczególnie dzięki działalności Mieszka I, który przyjął chrzest w 966 roku, co wprowadziło Polskę do kręgu kultury chrześcijańskiej.
Kolejnym ważnym okresem był kryzys i odbudowa państwa polskiego, który nastąpił po śmierci Mieszka II. W tym czasie doszło do reakcji pogańskiej i buntu możnowładców. Odbudowa państwa polskiego przez Kazimierza Odnowiciela była procesem długotrwałym i wymagającym. Kazimierz musiał odzyskać kontrolę nad ziemiami, które zostały utracone podczas kryzysu. Przeniósł stolicę do Krakowa i rozpoczął proces chrystianizacji ziem polskich. Jego syn, Bolesław Śmiały, kontynuował dzieło ojca, umacniając pozycję Polski na arenie międzynarodowej.
W tym okresie ukształtowały się podstawowe instytucje państwowe, system administracyjny i wojskowy. Pradzieje ziem polskich pokazują, jak z małych plemion słowiańskich powstało silne państwo średniowieczne. Narody słowiańskie rozwijały się, tworząc własne kultury i tradycje, które przetrwały do dziś. Mapa ówczesnej Polski znacznie różniła się od dzisiejszej - obejmowała tereny od Bałtyku po Karpaty, a granice często się zmieniały w wyniku wojen i sojuszy politycznych.
