Powstanie i początki Rzymu

Republika rzymska została założona na terenie Lacjum na Półwyspie Apenińskim. Według legendy, miasto powstało w 753 r. p.n.e. Początkowo Rzym był monarchią rządzoną przez siedmiu królów, z których pierwszym był Romulus, a ostatnim Tarkwiniusz Pyszny. W tym okresie funkcjonował już senat, w którym zasiadali przedstawiciele możnych rodzin.

Highlight: Wypędzenie ostatniego króla w 509 r. p.n.e. zapoczątkowało erę republiki rzymskiej.

Ustrój republiki rzymskiej funkcjonował w latach 509-27 p.n.e. i podlegał zmianom w tym okresie. Władzę sprawowali obywatele, czyli pełnoletni mężczyźni, których obowiązkiem był udział w kampaniach wojennych i płacenie podatków. W republice istniało kilka typów zgromadzeń ludowych, które podejmowały najważniejsze decyzje państwowe i wybierały urzędników.

Vocabulary: Honor - łacińskie określenie oznaczające zaszczyt, jakim było sprawowanie urzędu w republice rzymskiej.

Najważniejsze urzędy w republice rzymskiej to:

• Konsulowie - najwyżsi urzędnicy wybierani corocznie
• Pretorzy - zastępcy konsulów z uprawnieniami sądowniczymi
• Cenzorzy - odpowiedzialni za ustalanie listy senatorów i przeprowadzanie spisów majątkowych
• Edylowie - nadzorujący porządek w Rzymie i organizujący igrzyska
• Kwestorzy - odpowiedzialni za finanse państwa
• Trybuni ludowi - obrońcy obywateli przed nadużyciami urzędników
• Dyktator - urząd nadzwyczajny sprawowany w szczególnych okolicznościach

Senat pełnił rolę organu doradczego i miał wpływ na politykę zagraniczną oraz wybór namiestników prowincji.